MAHKEMESİ : İŞ MAHKEMESİ

DAVA :Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, fazla mesai ücreti, genel tatil ücreti, yıllık izin ücreti ile ücret alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:



A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, iş sözleşmesinin haksız feshedildiğini ileri sürerek, kıdem ve ihbar tazminatları ile maaş, fazla mesai, genel tatil ve yıllık izin ücreti alacaklarının ödenmesini istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Karar, taraflarca temyiz edilmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle, kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, tarafların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Mahkemece karar gerekçesinde “Yargıtay 9. Hukuk Dairesinin 21/03/2010 tarih, 297900 Esas, 2011/7617 Karar sayılı ilamı ile fazla çalışma ve genel tatil ücret alacağından, yapılan hakkaniyet indirimleri sebebi ile reddine karar verilen miktar bakımından kendisini vekille temsil ettiren davalı yararına vekalet ücretine hükmedilmeyeceği belirlendiğinden reddedilen fazla çalışma ve genel tatil ücreti üzerinden davalı lehine vekalet ücretine hükmedilmeyerek aşağıdaki gibi hüküm kurulmuştur” şeklinde açıklama yapılmış ancak hükümde davalı lehine vekalet ücretine karar verilerek gerekçe - hüküm çelişkisi oluşturulmuştur. Gerekçe hüküm çelişkisi 10.04.1992 gün ve 1991/7 esas, 1992/4 karar sayılı İçtihadı Birleştirme Kararına aykırıdır.
Bu husus 6100 sayılı HMK. nun 298/2. maddesinde de özellikle düzenlenmiştir.
Mahkemece 10.04.1992 gün ve 1991/7 esas, 1992/4 karar sayılı İçtihadı Birleştirme Kararına ve HMK. nun 298/2. maddesine aykırı karar verilmesi hatalıdır.
3- Taraflar arasında ücret miktarı konusunda ihtilaf bulunmaktadır.
Çalışma yaşamında daha az vergi ya da sigorta pirimi ödenmesi amacıyla zaman zaman, iş sözleşmesi veya ücret bordrolarında gösterilen ücretlerin gerçeği yansıtmadığı görülmektedir. Bu durumda gerçek ücretin tespiti önem kazanır. İşçinin kıdemi, meslek unvanı, fiilen yaptığı iş, işyerinin özellikleri ve emsal işçilere ödenen ücretler gibi hususlar dikkate alındığında imzalı bordrolarda yer alan ücretin gerçeği yansıtmadığı şüphesi ortaya çıktığında, bu konuda tanık beyanları gözetilmeli ve işçinin meslekte geçirdiği süre, işyerinde çalıştığı tarihler, meslek unvanı ve fiilen yaptığı iş bildirilerek sendikalarla, ilgili işçi ve işveren kuruluşlarından emsal ücretin ne olabileceği araştırılmalı ve tüm deliller birlikte değerlendirilerek bir sonuca gidilmelidir.
Somut olayda davacı net 1500 TL aldığını iddia etmiş, davacının eşi olan davacı tanığı Mehmet Ali Kestane iddiayı doğrularken, diğer davacı tanığı davacının ücretini net bilmediğini 1000-1500 TL arasında olduğunu beyan etmiştir. Davalı asgari ücret olduğunu savunmuştur. Emsal ücret araştırmasında net 1200-1400 TL arası olabileceği belirtilmiştir. Mahkemece davacının ücreti net 1.500,00 TL kabul edilerek hüküm kurulmuştur.
Mahkemece emsal ücret araştırmasına itibar edilerek davacının net 1300 TL kabul edilerek alacakların hüküm altına alınması gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi hatalıdır.
4- Davacı 2011/ Ekim ayı maaşının ödenmediğini iddia etmiş ve mahkemece dosyadaki ekstreler incelenmeksizin ücret alacağının kabulüne karar verilmiştir.
Ekstrenin incelenmesinde 14.12.2011 tarihinde maaşı açıklamasıyla davacıya 468,61 TL ödeme yapıldığı anlaşılmıştır. Mahkemece ekstredeki ödeme dikkate alınmaksızın eksik incelemeyle ücret alacağına karar verilmesi hatalıdır.
5- Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda fazla mesai ve genel tatil ücret alacakları davacı tanık beyanları esas alınarak hesaplanmıştır.
Dosyanın incelenmesinde 2010,2011 yıllarına ait puantaj cetvellerinin sunulduğu anlaşılmıştır. Mahkemece bu puantaj kayıtları değerlendirilmeksizin eksik incelemeyle fazla mesai ve genel tatil ücret alacaklarının hüküm altına alınması hatalıdır.
6- Mahkemece fazla mesai ve genel tatil ücret alacaklarından 1/2 oranında takdiri indirim yapılmıştır.Tanık beyanları ile hesaplanan fazla mesai ve genel tatil ücretlerinden yapılan takdiri indirim oranı, hakkın özünü etkileyecek derecede yüksek olup, bu indirim oranı amacı aşmaktadır. Mahkemece daha makul oranda indirim yapılması gerektiğinin düşünülmemesi de hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 28.01.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.