Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki taraflarca istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü :
Tarafların sair temyiz itirazları yerinde değil ise de;
Borçlu vekili 22.03.2010 tarihli dilekçesiyle 15.03.2010 tarihinde ihalesi yapılan . ada .parseldeki taşınmazın haline münasip olup İİK’nun 82/12. maddesi uyarınca meskeniyet iddiasında bulunmuş ayrıca aynı gün satışı yapılan diğer taşınmazlarla birlikte bu taşınmazında ihalesinin feshini istemiştir. Mahkemece yapılan yargılama sonunda, haczin asıl takip dosyası olan Niğde 1. İcra Müdürlüğü’nce nokta haczi olarak konulduğunu, bununla ilgili şikayetin talimatı yazan icra dairesinin bağlı olduğu icra mahkemesince çözülmesi gerektiğinden bahisle yetkisizlik kararı vermiştir.
Takip hukukunda yetkiyi belirleyen kurallar İİK."nun 34. ve 50. maddelerinde düzenlenmiştir. Ne var ki, genel nitelikteki bu hükümlerden ayrı olarak sevkedilen ve olayımızda da uygulanması gereken İİK.’nun 360. maddesi; artırma ve ihaleye ilişkin uyuşmazlıkların çözümünde, istinabe olunan icra dairesinin bulunduğu yer mahkemesini yetkili kılmıştır. Çünkü, bu gibi uyuşmazlıkların ihale olunan taşınmazın bulunduğu yer mahkemesinde çözümlenmesi zorunludur. İİK’nun 360.maddesindeki yetki kuralı, kamu düzeni düşüncesiyle sevkedilmiş kesin yetki kuralıdır. Mahkemece davaya bakmaya yetkili olunup olunmadığı hususunda kendiliğinden (re’sen) değerlendirilmelidir (HGK’nun 21.12.2005 tarih ve 2005/12-714 E.2005/765 K.sayılı kararı).
O halde mahkemece yapılması gereken ihalenin feshine ilişkin istemin bu dosyada çözülmesine karar vermek yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsizdir.
SONUÇ  : Tarafların temyiz itirazlarının kısmen kabulü ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İİK 366 ve HUMK’nun 428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), 18/10/2011 gününde oybirliğiyle karar verildi.