Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki alacaklı tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü :
İİK" nun 72/3. maddesinde "İcra takibinden sonra açılan menfi tespit davasında ihtiyati tedbir yolu ile takibin durdurulmasına karar verilemez. Ancak, borçlu gecikmeden doğan zararları karşılamak ve alacağın yüzde on beşinden aşağı olmamak üzere göstereceği teminat karşılığında, mahkemeden ihtiyati tedbir yoluyla icra veznesindeki paranın alacaklıya verilmemesini isteyebilir." hükmü mevcuttur.
Somut olayda, borçlu aleyhinde takip başlatıldıktan sonra, Asliye Hukuk Mahkemesin de İİK nun 72. maddesi gereğince, 15.07. 2010 tarihinde menfi tespit davası açıldığı, mahkemece 03.08.2010 tarihinde, % 15 teminat karşılığında icra dosyasına giren paranın alacaklıya ödenmemesine dair tedbir karar verildiği, teminatın 03.08.2010 tarihinde yatırıldığı, bu kararın 04.08.2010" da icra dosyasına gönderildiği ve icra müdürlüğünce takibin durdurulmasına karar verildiği, alacaklı vekiline takibin durdurulması kararından önce 26.7.2010 tarihinde icra dosyasında bulunan paranın ödendiği, borçlu vekilince bu paranın, tedbir kararı nedeniyle dosyaya iadesi için muhtıra gönderilmesinin talep edildiği, icra müdürlüğünce talebin reddi üzerine de şikayet edildiği, mahkemece şikayetin kabulü ile alacaklıya muhtıra gönderilmesine karar verildiği görülmektedir.
Asliye Hukuk Mahkemesinin tedbir kararında teminatın yatırılması halinde takip dosyasına giren paranın alacaklıya ödenmemesine karar verildiği, teminatın 03.08.2011 tarihinde yatırıldığı, alacaklı vekiline ödemenin ise bu tarihten önce 26.07.2010 da yapıldığı nazara alındığında icra müdürlüğünün borçlu vekilinin talebinin reddine dair kararının yerinde olduğu anlaşılmaktadır.
Bu durumda mahkemece tedbir kararı ve teminatın yatırıldığı tarih nazara alınarak şikayetin reddi yerine, yazılı gerekçeyle kabulüne karar verilmesi isabetsizdir.
SONUÇ  : Alacaklının temyiz itirazlarının kabulü ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İ.İ.K. 366 ve H.U.M.K.’nun 428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), 17.10.2011 gününde oybirliğiyle karar verildi.