Sanık ...’ın, dolandırıcılık ve güveni kötüye kullanma suçlarından TCK"nın 155/1, 62, 52/2, 50/1-a ve 52/2-4. maddeleri ile aynı kanunun 157/1, 62, 52/2 ve 53. maddeleri gereğince cezalandırılmasına dair İstanbul Anadolu 28. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 09/10/2018 tarih ve 2015/621 esas, 2018/508 sayılı kararına yönelik sanık müdafiinin vaki temyiz istemi üzerine, ret talebine dayanılarak dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nın 2019/18010 sayılı tebliğnamesiyle dairemize gönderilmiş, Dairemizin 15/05/2019 gün ve 2019/2710 Esas, 2019/5629 sayılı kararıyla süresinden sonra yapılan temyiz isteminin reddine karar verilmiştir.
6352 sayılı Yargı Hizmetlerinin Etkinleştirilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına ve Basın Yoluyla İşlenen Suçlara İlişkin Dava ve Cezaların Ertelenmesi Hakkında Kanun"un yürürlüğe girmesi üzerine anılan kanunun 99. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK"nın 308. maddesi uyarınca Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca, gerekçeli karar tebliğinin 08/11/2018 tarihinde yapıldığı, temyiz isteminin ise 15/11/2018 tarihinde ve sanık müdafince süresinde Avukat portalı üzerinden gerçekleştirildiği gerekçesiyle yapılan itiraz üzerine dosya incelenerek gereği düşünüldü.
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nın itiraz delikçesinde ileri sürülen düşünce yerinde görüldüğünden, itirazın KABULÜNE,
Dairemizin 15/05/2019 gün ve 2019/2710 Esas, 2019/5629 sayılı kararının KALDIRILMASINA,
Sanığın dolandırıcılık ve güveni kötüye kullanma suçlarından mahkumiyetine ilişkin hükümler, sanık müdafii tarafından yasal süresi içerisinde temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Ceza Muhakemesi Uzlaştırma Yönetmeliği"nin 34. maddesi uyarınca zamanaşımının durduğu süreler gözetilerek yapılan incelemede;
Sanığın eylemlerine uyan ve 5237 sayılı TCK"nın 157/1 ve 155/1. maddelerinde düzenlenen dolandırıcılık ve güveni kötüye kullanma suçlarının gerektirdiği cezanın miktar ve nev"i nazara alınarak, 26/07/2007 ve 19/06/2006 olan suç tarihlerinden temyiz inceleme tarihine kadar 5237 sayılı TCK"nın 66/1-e ve 67/4 maddelerinde öngörülen 12 yıllık dava zamanaşımının dolduğu anlaşıldığından; 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca hükümlerin BOZULMASINA; ancak bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden aynı kanunun 322. maddesinin verdiği yetkiye istinaden 5271 sayılı CMK"nın 223/8. maddesi gereğince sanık hakkında açılan kamu davasının zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE, 09/10/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.