Yargıtay Hukuk Genel Kurulu 2010/2-501 Esas 2010/492 Karar Sayılı İlamı

Hukuk Genel Kurulu
Esas No: 2010/2-501
Karar No: 2010/492

Yargıtay Hukuk Genel Kurulu 2010/2-501 Esas 2010/492 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ankara 1. Aile Mahkemesi'nde görülen \"velayetin değiştirilmesi\" davasında davalı annenin velayet görevini ihmal ettiği iddası kanıtlanmamıştır. Çocukların anneleri ile mutlu oldukları ve onunla kalmak istedikleri anlaşılmıştır. Bu nedenle davacının davası reddedilmelidir. Ancak Yargıtay 2. Hukuk Dairesi bozma kararı vererek dosyanın geri gönderilmesini istemiştir. Hukuk Genel Kurulu, Özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken, önceki kararda direnilmesini usul ve yasaya aykırı bulmuştur ve direnme kararını bozmuştur. Kanun maddesi olarak HUMK'nun 429. maddesi gösterilmiştir.

Hukuk Genel Kurulu 2010/2-501 E. , 2010/492 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Ankara 1.Aile Mahkemesi
TARİHİ : 18.03.2010
NUMARASI : 2009/1609 E-2010/380 K.

Taraflar arasındaki “velayetin değiştirilmesi” davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Ankara 1.Aile Mahkemesince davanın kabulüne dair verilen 18.12.2008 gün ve 2008/378 E- 2008/1347 K.sayılı kararın incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 2.Hukuk Dairesinin 14.07.2009 gün ve 2009/8906-14025 sayılı ilamı ile;
("...Toplanan delillerden davalı annenin velayet görevini ihmal ettiği ve çocuklarla ilgilenmediği kanıtlanmamıştır. Davacı babanın maddi durumunun iyiliği velayetin değiştirilmesini gerektirmeyeceği gibi velayeti değiştirilmesi istenilen 1995’er doğumlu Ayşenur ve Büşranur’un anneleri ile mutlu oldukları ve onunla kalmak istedikleri anlaşılmıştır. Bu nedenlerle davacının davasının reddi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi doğru görülmemiştir...")
gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.

TEMYİZ EDEN: Davalı vekili

HUKUK GENEL KURULU KARARI

Hukuk Genel Kurulu’nca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara, bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere göre, Hukuk Genel Kurulu’nca da benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken, önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır. Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.
S O N U Ç : Davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile, direnme kararının Özel Daire bozma kararında gösterilen nedenlerden dolayı HUMK.nun 429.maddesi gereğince BOZULMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının geri verilmesine, 13.10.2010 gününde, oyçokluğu ile karar verildi.