MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

DAVA :Davacı vekili, davacı işçinin davalar nezdinde çalıştığını ve iş sözleşmesinin haklı neden olmaksızın feshedildiğini ileri sürerek, ihbar ve kıdem tazminatı ile diğer işçilik alacaklarını talep ve dava etmiştir.
Mahkemece, isteklerin kısmen kabulüne dair verilen kararın temyiz edilmesi üzerine Dairemizin 03.10.2013 gün ve 2012/977 Esas, 2013/ 2031 Karar sayılı kararı ile bozulmasına karar verilmiştir.
Mahkemece bozma sonrası yapılan yargılama sonunda, “Tanıkların davacı iddiasını ifadeleri ile doğruladıkları ortada iken tanık ifadeleri çürütülmeden 22. HD’nin vardığı sonuca varmak dosya kapsamı ile mümkün görülmemiştir. Öte yandan tüm ...’ın kış aylarında asfalt yapımına uygun olmadığını varsaymak da doğru bir görüş değildir” gerekçesi ile bozmaya karşı direnilmiştir.
Direnme kararının süresi içinde davalılar tarafından temyiz edilmiş olup, Dairemizin 6352 sayılı kanunun 40. maddesi ile eklenen 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu’nun geçici ikinci maddesi uyarınca öncelikle inceleme yetkisi olduğu anlaşılmakla Tetkik Hakimi tarafından dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

Dairemizin “Davacı ...’da asfalt işinde çalışmış olup, bölgenin coğrafi konumu ve mevsim şartları dikkatte alındığında davacının kış aylarında fazla mesai yapmadığı anlaşılmaktadır. Bu itibarla; yılın tamamı üzerinden fazla mesai ücreti alacağının hesaplanması hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir ” gerekçesi ile verdiği bozma kararı usul ve yasaya uygun olup direnmenin yerinde olmadığı anlaşıldığından, temyiz incelemesinin yapılmak üzere dosyanın 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu’nun geçici ek ikinci maddesi uyarınca yetkili ve görevli Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’na GÖNDERİLMESİNE, 16.01.2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.