MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

DAVA :Davacı, feshin geçersizliğine ve işe iadesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:


A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili dava dilekçesinde, davalı iş yerinde 14/12/2009-16/08/2013 tarihleri arasında çalıştığını, iş akdinin davalı tarafça 16/08/2013 tarihinde İş Kanununun 25/II maddesi gereğince feshedildiğini, feshin haksız olduğunu ve geçerli bir nedeninin bulunmadığını iddia ederek feshin geçersizliğine ve davacının işe iadesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili cevap dilekçesinde, davacı hakkında düzenlenen denetim raporuna göre davacının alışkanlık derecesinde bahis oyunları oynadığını, banka personeli ile borç ilişkisi içine girdiği, gelirinin çok üstünde borçlandığını, performansının da aşırı derecede düştüğünü, bu nedenlerle davacının iş akdinin, mevzuat dışı davranış ve eylemleri nedeniyle İş Kanununun 25/II maddesi gereğince haklı nedenle feshedildiğini savunarak davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece iş akdinin haklı ya da geçerli nedenle feshi şartlarının söz konusu olmadığı gerekçesiyle davacının işe iadesine karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
İşçinin geçerli bir feshe neden olabilecek davranışları İş Kanununun 25. maddesinde öngörülen ve işverene derhal fesih yetkisi tanıyan haklı nedenlerden farklıdır. Yargılama sırasında bu nedenlerin ağırlıkları her olayın özelliğine göre değerlendirilmelidir. İşçinin iyiniyet ve ahlak kurallarına uymayan davranışı sonucunda iş ilişkisine devam etmek işveren açısından çekilmez hale gelmişse, diğer bir anlatımla güven temeli çökmüşse işverenin haklı nedenle derhal fesih hakkı doğar. Buna karşılık işçinin davranışı taraflar arasında bulunması gereken güven temelini çökertecek ağırlıkta bulunmamakla, iş ilişkisine devamı tam anlamıyla çekilmez hale getirmemekle birlikte, işin normal işleyişini bozuyorsa, işyerindeki uyumu olumsuz yönde etkiliyor ve işverenden bu nedenle iş ilişkisini yürütmesi normal olarak beklenemiyorsa İş Yasasının 18/1. maddesi gereği geçerli fesih hakkı doğar.
Dosya içeriğine göre, davacı, davalı işyerinde “Alternatif Dağıtım Kanalları Bölümünde” yetkili olarak çalışmaktadır. İş sözleşmesi davalı tarafından, davacının mevzuat dışı davranış ve eylemleri gerekçes ile İş Kanununun 25/II maddesi gereğince haklı nedenle sona erdirilmiştir. Yargılama sırasında toplanan belgelerde ve davacı hakkında yapılan idari soruşturma sonucunda hazırlanan teftiş raporu kapsamından, davacının ödeme gücünün üzerinde borçlandığı, banka çalışanları ile borç alacak ilişkisine girdiği, alışkanlık derecesinde bahis oynadığı ve neticesinde maddi zarara uğradığı, işveren tarafından verilen uyarıya rağmen bu durumu sürdürdüğü ve idari soruşturma esnasında bahis alışkanlığı hakkında gerçeği yansıtmayan beyanlarda bulunduğu anlaşılmaktadır. İşçinin açıklanan davranışları ile işyerinde olumsuzluklara yol açtığı sabittir. Belirtilen nedenler, yukarıda açıklandığı şekilde haklı fesih sebebi oluşturmamaktadır. Ancak işçinin bu davranışları iş akışını bozucu niteliktedir. Artık işverenden iş ilişkisini devam ettirmesi normal ölçülerde beklenemez. Fesih geçerli nedene dayandığından davanın reddi gerekirken yazılı şekilde kabulü hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
4857 sayılı İş Yasasının 20/3 maddesi uyarınca Dairemizce aşağıdaki şekilde karar verilmiştir.
HÜKÜM: Yukarıda açıklanan gerekçe ile;
1.Mahkemenin kararının BOZULARAK ORTADAN KALDIRILMASINA,
2. Davanın REDDİNE,
3. Harç peşin alındığından yeniden alınmasına yer olmadığına,
4. Davacının yapmış olduğu yargılama giderinin üzerinde bırakılmasına, davalının yaptığı 95.00 TL yargılama giderinin davacıdan tahsili ile davalıya ödenmesine,
5. Karar tarihinde yürürlükte bulunan tarifeye göre 1.500 TL ücreti vekaletin davacıdan alınarak davalıya verilmesine,
6. Peşin alınan temyiz harcının isteği halinde davalıya iadesine,
Kesin olarak 15/01/2014 gününde oybirliği ile karar verildi.