MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

DAVA :Davacı, kıdem tazminatı, yıllık izin ücreti, fazla mesai ücreti, hafta tatil ücreti, genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davalılar avukatları tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:



A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili; Müvekkilinin davalı taşeron firma Yekta İnşaat şirketine bağlı Tuzla Belediyesi’nde çalışmakta iken, iş akdinin haksız ve nedensiz olarak 2009 Kasım ayında feshedildiğini, 2002 yılında çalışmaya başlayan müvekkilinin kesintisiz olarak farklı taşeron firmalarda çalıştığını, en son taşeron şirketin Yekta İnşaat olduğunu iddia ederek, 500,00 TL. kıdem tazminatı, 200,00 TL. ücretli izin, 1.000,00 TL. fazla mesai, 150,00 TL. hafta tatili, 150,00 TL. genel tatil alacaklarının davalılardan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
B) Davalılar Cevabının Özeti:
Davalı belediye vekili; davacının belediye personeli olmadığını, davacının diğer davalı Yekta İnşaat şirketinde belirli süreli hizmet akitleri ile farklı şirketlerde çalıştığının sigorta kayıtlarında mevcut olduğunu, iş akdinin müvekkili şirket tarafından feshedilmediğini, kabul anlamına gelmemek kaydıyla davacının resmi bir dairede hiç izin kullanmadan haftanın 7 günü çalıştığı iddiasının hayatın olağan akışına aykırı olduğunu, davacının taleplerinin zamanaşımına uğradığını savunarak davanın reddini talep etmiştir.
Davalı Yekta İnşaat Şirketi vekili; şirketin Tuzla Belediyesi ile 25.06.2007 tarih ve 2007/48561 ihale kayıt numaralı 01.07.2007 başlangıç tarihli belirli süreli hizmet alım sözleşmesi imzaladığını, davacının sözleşme süresinin sonuna kadar (6 ay) olmak üzere belirli süreli iş sözleşmesi ile o sırada çalışıyor olduğu Tuzla Belediyesi bünyesinde müvekkili şirket adına hizmet görmek üzere işe alındığını, müvekkili şirket ile belediye arasındaki sözleşmelerin belirli süreli olduğunu, bu sebeple davalı şirket bünyesinde çalışan işçilerin sözleşmelerinin de ihale bitiminde kendiliğinden sona erdiğini, müvekkili şirketin son kez 01.01.2009 tarihinde ihale kapsamında diğer davalı ile sözleşme imzaladığını ve davacının da son kez 01.01.2009 tarihinde ihaleye bağlı olarak çalışmaya başladığını, bu sözleşmenin 31.12.2009 tarihinde sona erdiğini, davacının da iş akdinin 04.11.2009 tarihinde sona erdiğini, müvekkili şirket nezdinde Havacının kıdem tazminatına esas olacak bir hakkının mevcut olmadığını, çalıştığı dönem boyunca yasal haklarının kendisine kullandırıldığını, izin ve fazla mesai alacaklarının bulunmadığını, dava konusu alacakların asıl muhatabının davalı kurum olduğunu savunarak davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı, davalılar temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
Anayasanın 141 inci maddesi uyarınca, yargı kararlarının gerekçeli olarak yazılması gerekir. Bu husus 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun 297 nci maddesinde de hüküm altına alınmıştır. Anılan anayasal ve yasal düzenlemeler gereğince yargıcın, tarafların iddia ve savunmalarının özetini, anlaştıkları ve anlaşamadıkları hususları, çekişmeli vakıalar hakkında toplanan delilleri, delillerin tartışılması ve değerlendirilmesini, sabit görülen vakıalarla bunlardan çıkarılan sonuç ve hukuki sebepleri kararda göstermesi zorunludur. Maddi olgularla hüküm fıkrası arasındaki hukuki bağlantı da ancak bu şekilde kurulabilecek, ayrıca yasal unsurları taşıyan bu gerekçe sayesinde, kararların doğruluğunun denetlenebilmesi mümkün olacaktır (Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 26.05.2008 gün ve 2007/20517 Esas, 2008/12483 Karar sayılı ilamı).
Somut olayda mahkemece tarafların iddia ve savunmalarının somut biçimde yazılmadığı, taleplerinin ne olduğunun açıklanmadığı, davacının ve davalının iddia ve savunmalarının değerlendirilmediği, hangi hakkın hangi nedenle kabul ve reddedildiğinin açıklanmadığı, kabul edilen alacak kalemleri hakkında ayrı ayrı gerekçe oluşturulmadığı, reddedilen alacakların ret sebeplerinin gerekçesinin açıklanmadığı görülmekle, Anayasa’nın 141/3. Maddesi ile HMK’nin 297. Maddesindeki gerekçe ve unsurlarını taşımayan kararın bozulması gerekmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, bozma sebebine göre sair temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 15.01.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.