Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki taraflarca istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü :
Sair temyiz itirazları yerinde değil ise de;
Alacaklı tarafından başlatılan ilamlı takibe karşı, borçlu vekilinin, ilama aykırı faiz talep edildiği ve faize faiz uygulandığından bahisle fazla talebin iptali istemi ile icra mahkemesine başvurduğu, mahkemece istemin kısmen kabulüne karar verildiği anlaşılmaktadır.
HGK"nun 08.10.1997 tarih ve 1997/12-517 E, 1997/776 K. sayılı kararında da belirtildiği üzere ilamların infaz edilecek kısmı hüküm bölümüdür. Hüküm içeriğinin aynen infazı zorunludur. İcra mahkemesince, ilamın infaz edilecek kısmı yorum yolu ile belirlenemez. Bu ilke gereği ilamda hüküm altına alınan reeskont faizinin,  TC. Merkez Bankası"nın reeskont işlemlerinde uyguladığı iskonto oranı olduğu kabul edilmelidir. 03.03.2010 tarih ve 2010/12-124 E. sayılı Hukuk Genel Kurulu Kararı ile de bu görüş benimsenmiştir.
Somut olayda, takip dayanağı ilamda, alacağın 26.03.2007 tarihinden itibaren işleyecek reeskont faizi ile tahsiline karar verildiği, mahkemece, avans faiz oranları esas alınarak hesap yapıldığı görülmektedir.
O halde, mahkemece, yukarıda açıklanan ilkelere uygun şekilde, gerektiğinde bilirkişi incelemesi yaptırılmak suretiyle T.C. Merkez Bankası"nın reeskont işlemlerinde uyguladığı iskonto oranına göre hesaplama yapılarak oluşacak sonuca göre bir karar verilmesi gerekirken, avans faiz oranları esas alınarak yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsizdir. 
SONUÇ :Borçlunun temyiz itirazlarının kısmen kabulü ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İİK.366. ve HUMK.428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), bozma nedenine göre alacaklı vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesine bu aşamada yer olmadığına, 23/06/2011 gününde oybirliğiyle karar verildi.