MAHKEMESİ : İŞ MAHKEMESİ
DAVA :Davacı, kıdem tazminatı, maaş, fazla mesai ücreti, bayram tatili ile hafta tatili ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, davalıya ait işyerinde teknik eleman olarak çalışırken iş sözleşmesinin emekliliği nedeniyle sona erdiğini ileri sürerek, kıdem tazminatı ile fazla çalışma, bir kısım aylık ücret, hafta tatili, ulusal bayram, çalışma ücret alacaklarının tahsilini, istemiştir
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davacıya kıdem tazminatı ödendiğini, istemlerinin yersiz olduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının fark kıdem tazminatına hak kazandığı ayrıca fazla mesai, bayram tatili,ücret alacağı, hafta tatili ücret alacaklarının da olduğu gerekçesi ile davanın kısmen kabulüne, karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı taraflar temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının tüm, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Davacı, davalıya ait işyerinde mesai saatleri 08:00- 18:00 arasında olmasına rağmen haftada en az 1 gün 23:00"a kadar çalıştığını, karşılığının ödenmediğini, Cumartesi ve Pazar günleri ise ayda 2 bazen 3 gün 08:00-23:00 saatleri arasında çalıştığını, fazla mesai ve hafta tatili ücretlerinin ödenmediğini ileri sürmüş, davalı ise hafta içi 08:00-18:00 saatleri arasında çalışıldığını, hafta tatilinin kullanıldığını savunmuştur.
Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda tanık beyanlarına itibar edilerek hafta içi 5 gün süre ile 08:00-18:00 saatleri arasında çalışma yapıldığı 1 gün de çalışmanın 23.00 kadar devam ettiği kabul edilerek alacak hesaplanmıştır.
Davacı tanık anlatımları çalışma saatleri ile ilgili davacıyı doğrulamış ise de 01/02/2008 tarihinden itibaren davacının işe giriş çıkış saatlerini gösteren kayıtlar mevcut olup, hesaplama yapılırken kayıt olan dönemler için bu kayıtlardaki süreye göre ve davacı talebi de aşılmadan hesap yapılmalı, kayıt olmayan dönemler içinse delil olarak dayanılan tanık beyanlarının esas alınması gerekirken bu husus göz ardı edilerek tüm hesap döneminde tanık beyanlarına itibar edilmesi hatalıdır.
Mahkemece yukarıdaki açıklamalar doğrultusunda yeniden hesap raporu alınıp kayıt olan dönemdeki miktar için takdiri indirime gidilmeksizin, tanık beyanlarına itibar edilen kısım açısından ise hakkın özünü etkilemeyecek oranda takdiri indirim yapılarak sonuca gidilmelidir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 23/02/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.