Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki taraflarca  istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü :
1) Alacaklının temyiz itirazları yerinde görülmediğinden reddine,
2) Borçlunun temyiz itirazlarının incelenmesinde;
818 Sayılı Borçlar Kanun"un 104/1. maddesinde; "Faiz veya mütedahil iratların yahut bağışladığı bir miktar paranın tediyesinden temerrüt eden borçlu, bunlar için geçmiş günler faizini ancak icraya veya mahkemeye müracaat gününden itibaren tediyeye mecburdur." düzenlemesine yer verilmiştir. Buna göre, ödemesi gereken faiz nedeni ile temerrüde düşen borçludan, bu borç nedeni ile mahkemeye veya icraya başvurulduğu andan itibaren faiz istenebilir.
Aynı Yasa"nın 104/3. maddesinde ise; "Geçmiş günler faizinin tediyesinde temerrüt sebebi ile faiz yürütülemez." hükmü getirilmiştir. Anılan maddeden de anlaşılacağı üzere asıl alacak nedeni ile temerrüde düşen borçludan temerrüt nedeni ile ana paraya işletilen faiz için yeniden faiz istenemez.
Bu hükümlerin birlikte değerlendirilmesi ile borçludan temerrüt nedeni ile işletilen faizden tekrar faiz istenemeyeceği, ancak temerrüt harici örneğin sözleşmeye dayalı bir faiz şartı nedeni ile gerçekleşen faiz alacağına ise, alacağın tahsili için mahkemeye veya icra dairesine başvurulduğu andan itibaren faiz isetenebileceğinin kabulü gerekir.
Bu durumda çözülmesi gereken, istenilen faizin temerrüt faizi olup olmadığı hususudur. 
Davaya konu icra takibine dayanak ilamda olan (İstanbul 14. Asliye Ticaret Mahkemesi"nin 12.05.2008 tarih ve 2006/225 E., 2008/271 K. sayılı kararı) faiz alacağının fiili ödeme günündeki karşılığı YTL üzerinden davalıdan tahsiline karar verilmişken, ana para alacağı için dava tarihinden itibaren 3095 Sayılı Kanun"un 4/a maddesi gereğince, faiz işletilmesine karar verilmiştir.
Görüldüğü üzere mahkeme ilamında ana para alacağı için açıkça faiz hükmü kurulmuşken faiz alacağı için böyle bir şart getirilmemiştir. Ayrıca ilamda faiz alacağının hukuki nitelendirmesi yapılmamış akti faiz alacağı mı, yoksa temerrüt faizi alacağı mı olduğu husus da belirtilmemiştir.
Faizin niteliğini tespit etmek icra mahkemesinin görevi  dahilinde olmayıp alacağın varlığını tespiti yargılamayı gerektirir
Açıklanan nedenlerle faize faiz talebinin reddi yerine kabulüne dair hüküm tesisi isabetsizdir.
SONUÇ  : Borçlunun temyiz itirazlarının kabulü ile mahkeme kararının yukarıda (2) nolu bentte  yazılı nedenlerle İİK 366 ve HUMK’nun 428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), 30/05/2011 gününde oybirliğiyle karar verildi.