Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : Davanın reddine


Dairemizce verilen, 09/09/2019 gün ve 2018/8432 Esas, 2019/8436 Karar sayılı ilama, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca; Davacı hakkındaki tazminat davasına esas teşkil eden Trabzon 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 22/01/2013 tarih ve 2012/148 Esas 2013/11 sayılı kararı ile sanık ... hakkında "tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyması halinde davanın düşmesine karar verileceği" hususunun açıkça belirtildiği, davacının hakkındaki denetimli serbestlik tedbirlerine riayet etmesine karşın Trabzon 1. Ağır Ceza Mahkemesinin, dosya hakkında kanunen vermesi zorunlu bulunan düşme kararını vermemiş olmasının davacıya yükletilebilecek bir kusur olmadığı, bu şekilde karar tesis edilmek suretiyle davacıya aynı hususta yeniden tazminat davası açma yükümlülüğünün yüklendiği, Trabzon 1. Ağır Ceza Mahkemesinin söz konusu kararı vermemekle gerek kendi kararına gerekse yasaya aykırı davrandığı, bu durum karşısında tazminat davasına bakan Trabzon 2. Ağır Ceza Mahkemesinin, Trabzon 1. Ağır Ceza Mahkemesinin davacı (sanık) hakkında düşme kararı verilmesini bekletici mesele yaptığını belirterek durumu ilgili mahkemeye bir yazıyla bildirmesi gerekirken, bundan sarfı nazar ederek doğrudan davanın reddine karar vermesinin isabetsiz olduğu, gerekçesiyle itiraz edilmekle, 5271 sayılı CMK"nın 308. maddesine 02/07/2012 gün ve 6352 sayılı Kanunun 99. maddesi ile eklenen 3. fıkra uyarınca yapılan incelemede;
Dairemizce verilen, onama kararı usul ve yasaya uygun olup, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının itiraz gerekçeleri yerinde görülmediğinden İTİRAZIN REDDİNE, dosyanın itiraz konusunda karar verilmek üzere, Yargıtay Ceza Genel Kurulu’na gönderilmesi amacıyla Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 16/12/2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.