MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : TCK’nın 155/2, 62, 52/2 ve 51/1-3 maddeleri uyarınca mahkumiyet

Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, katılan vekili ve sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Gerekçeli karar başlığında suç tarihi olarak, 12/02/2010 yerine, şikayet tarihi olan 16/02/2010 yazılmış ise de, bu hususun mahallinde düzeltilmesi mümkün görülmüştür.
Sanığın, katılanın genel koordinatörlüğünü yaptığı özel hastanede sigortalı olarak hasta kabul bölümünde çalıştığı sırada, hastalardan tahsil ettiği paraları hastaneye teslim etmeyip uhdesinde tutarak haksız yarar sağladığı, bu suretle hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçunu işlediğinin iddia edildiği olayda;
Sanığın savunmasında hastanede çalışırken kimseden para tahsil etmediği, para tahsil etme yetkisinin olmadığı ve 1,5 ay çalıştığı halde hiç para almadığına yönelik beyanda bulunması karşısında, gerçeğin hiçbir kuşkuya yer bırakmayacak şekilde tespiti bakımından; söz konusu hastaneneye ilişkin belirtilen dönemlerdeki ilgili defter, makbuz, fatura ve diğer hukuki belgeler getirtilip, ilgili belgelerle birlikte dosyanın alanında uzman bilirkişiye tevdii sağlanıp, sanığın işyerindeki görev ve sorumluluklarının ne olduğu, hastalardan para tahsil etme yetkisi olup olmadığı, hastane kasasında ve hesaplarda bulunması gereken paranın ne kadar olduğu, eksik olduğu iddia olunan para olup olmadığı, eksik ise miktarının ne kadar olduğu, bu paraların hastane kayıtlarına girişinin yapılıp yapılmadığı, söz konusu paraların sanığın uhdesinde bulunup bulunmadığı ve bulunuyor ise zarar miktarının ne kadar olduğu hususlarında ayrıntılı ve denetime elverişli bir rapor alınması, sanığın suç kastıyla hareket edip etmediğinin tespiti amacıyla, ücret alacağı olup olmadığının, bu konuda dava açıp açmadığının araştırılması, açmışsa önemli belgelerin onaylı birer örneğinin dosya içerisine alınarak, sonucuna göre sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri gerektiği gözetilmeden, eksik inceleme ile yazılı şekilde sanığın mahkumiyetine hükmedilmesi,
Kabule göre de; TCK"nın 51. maddesi gereğince sadece hapis cezalarının ertelenmesi mümkün olduğu halde, sanık hakkında verilen adli para cezasının da ertelenmesine karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, katılan vekilinin ve sanık müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca hükümlerin BOZULMASINA, 26/09/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.