MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen karar, süresi içinde taraf vekillerince temyiz edilmiş ve davacı avukatınca duruşma talep edilmiş ise de; 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 438. maddesi gereğince duruşma isteğinin miktardan reddine ve incelemenin dosya üzerinden yapılmasına karar verildikten sonra Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor sunuldu, dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının 15/03/2006 tarihinden işten çıkarıldığı 24/06/2012 tarihine kadar davalı iş yerinde makine operatörü olarak çalıştığını, aylık ücretinin 1.950,00-TL olduğunu, asgari ücrete tekabül eden kısmın bankadan yatırıldığını, kalan kısmının makbuz doğrultusunda ödendiğini, işyerinde haftada 7 gün 07:00-19:00 saatleri arasında çalışıldığını, bir saat öğlen molası olduğunu, dini bayramlarda tatil olduğunu, resmi tatillerde işe devam edildiğini, davacıya iş akdinin sonlandırılmasına rağmen alacaklarının ödenmediğini iddia ederek bir kısım işçilik alacaklarının davalılardan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davanın yetkisiz mahkemede açıldığını, müvekkil şirketin dava açıldığı tarihteki adresinin ... olduğundan ... İş Mahkemelerinin yetkili olduğunu, davayı kabul etmek anlamına gelmemekle birlikte talep edilen alacakların zamanaşımına uğradığını, davacının iş akdinin 20/06/2012 tarihinden itibaren izinsiz ve bilgi dışında işe gelmemesinden dolayı 24/06/2012 tarihinde haklı nedenle feshedildiğini, devamsızlık tutanaklarının işyeri dosyasında mevcut olduğunu, davacının makine operatörü değil asfalt işçisi olarak çalıştığını, davacının ücretinin bordroda bildirildiği gibi olduğunu ve elden ödeme yapılmadığını, banka hesabına ödemelerin yapıldığını savunarak davanın reddini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece davanın usulden reddine dair verilen kararın Yargıtay kapatılan 22. Hukuk Dairesi"nin 20//01/2020 tarih 201/6/28542 esas 2020/995 sayılı kararı ile "1-Taraflar arasında davacının talep ettiği alacakları belirsiz alacak davasına konu edip etmediği ve bu alacakrı talebinde hukuki yararının bulunup bulunmadığı hususu itilaflıdır.
Davacı davasını ilk olarak 04.08.2014 havale tarihli dilekçesi ile Düzce İş Mahkemesinde açmış olup dava dilekçesinde “şimdilik” ifadesini kullanarak 17.000,00 TL kıdem tazminatı, 4289,00 TL ihbar tazminatı, 10.000,00 TL fazla mesai alacağı ve 1.000,00 TL yıllık iznin alacağı talebinde bulunmuş ve dava dilekçesinde davasınını belirsiz alacak türürde açtığına iliştin bir belirtmede de bulunmamıştır. ... İş Mahkemesi’nin yetkisizlik kararından sonra ise davaya ... 19. İş Mahkesesinde devam edilmiş olup davacın 10.02.2015 tarihli mahkemeye hitaben yazdığı dilekçede her ne kadar dava belirsiz alacak davası olarak belirtilmiş ise de davacı vekilinin yargılamanın başında kısmi olarak açtığı anlaşılan davası hakkında tam ıslah yaparak belirsiz alacak davasına dönüştürdüğü yönünde usulüne uygun bir talebi de bulunmamaktadır. Bu durumda davacının davasının kısmi dava olduğunun kabulü ile davanın esasına girilerek karar verilmesi gerektiği halde davacının davasının hukuki yarar yokluğundan reddine karar verilmesi hatalı olup bozma sebebidir" gerekçesiyle bozulmasına karar verilmiş, bozma sonrası yapılan yargılama neticesinde mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz Başvurusu :
Kararı yasal süresi içerisinde taraf vekilleri temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının tüm, davacının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2- Davacı fazla mesai, hafta tatili ve ulusal bayram genel tatil ücreti talebinde bulunmuş, mahkemece davacı tanıklarının davalıya karşı davasının bulunduğu gerekçesiyle bu alacak kalemlerinin reddine karar verilmiştir. Davacı bahsi geçen ücret alacaklarının ispatı için aynı işyerinde beraber çalıştığı kardeşlerini tanık olarak dinletmiş, davalı ise tek bir tanık dinletmiştir. Davacının kardeşleri olan tanıklar davacı iddiası ile benzer mahiyette beyanda bulunmuşlar, davalı tanığı ise hem vardiyalı çalışmadan bahsetmiş, hem de uzun saatler süren çalışma olgusundan bahsetmiştir. Davacı tanıklarının davacının kardeşi olması tek başına beyanlarını hükme esas kabul etmemek için yeterli gerekçe olmadığı gibi davalı tanığının kendi içinde çelişkili beyanına itibarla adı geçen alacakların reddine karar verilmesi hatalıdır. Mahkemece yapılacak iş davacı tanık beyanlarını ve davacı iddiasını değerlendirerek sonuca gitmekten ibarettir.
SONUÇ:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz karar harcının istek halinde ilgilisine iadesine 12/04/2021 tarihinde oy birliği ile karar verildi.