MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
I-Sanık ... hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Sanığın yokluğunda verilen, en son bildirdiği adresine 06/04/2015 tarihinde tebliğ edilen 24.03.2015 tarihli hükmü, 1412 sayılı CMUK"nın 310/1-2. maddesinde öngörülen bir haftalık yasal süreden sonra 10/07/2015 tarihinde temyiz eden sanığın temyiz isteminin aynı Kanun"un 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,
II-Sanık ... hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarına gelince;
Sanığın yanında getirdiği anahtar ile kapısı açık olan aracı çalıştırıp götürdüğünü savunması karşısında eylemin, 5237 sayılı TCK’nın 142/2-d maddesinde tanımlanan “haksız yere elde bulundurulan veya taklit anahtarla ya da diğer bir aletle kilit açmak suretiyle” hırsızlık suçunu oluşturduğu gözetilmeden aynı Kanun’un 142/1-b maddesi gereğince hüküm kurulması ve tekerrüre esas sabıkası bulunan sanık hakkında TCK"nın 58. maddesinin uygulanmaması aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamış, TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 21/01/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.