Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki borçlu tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü :
Alacaklı tarafından borçlu aleyhine genel haciz yolu ile ilamsız icra takibine geçildiği örnek 7 ödeme emri tebliği üzerine borçlu vekilinin icra dairesine sunduğu 12.10.2010 tarihli dilekçe ile ödeme emrindeki takip konusu ile borç dayanağının birbirini tutmadığını belirterek, takibin durdurulmasını talep ettiği, icra müdürlüğünün ise itiraz edilen kısmın miktarının açıkça gösterilmediğinden bahisle talebin reddine karar verdiği anlaşılmıştır.
İİK"nun 66. maddesi gereğince süresinde yapılan itiraz takibi durdurur. Borçlu, borcun yalnız bir kısmına itirazda bulunmuşsa takibe, kabul ettiği miktar için devam olunur.
Somut olayda; İİK"nun 62/4. maddesine uygun kısmi bir itiraz bulunmadığı gibi, icra dairesince takipte durdurulmuş değildir. Zira icra müdürü 12.10.2010 tarihli kararı ile takibin durdurulması talebini reddetmiş, 20.10.2010 tarihli alacaklı vekilinin haciz talebini kabul etmiştir. Bu durumda alacaklı vekilinin icra mahkemesinde itirazın kaldırılmasını istemesinde hukuki yararı yoktur. Mahkemece davanın reddi yerine yazılı gerekçelerle kabulü doğru değildir.
SONUÇ  : Borçlunun temyiz itirazlarının kabulü ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İİK 366 ve HUMK’nun 428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), 26/12/2011 gününde oybirliğiyle karar verildi.