Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2014/12997 Esas 2015/8575 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
21. Hukuk Dairesi
Esas No: 2014/12997
Karar No: 2015/8575
Karar Tarihi: 20.04.2015

Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2014/12997 Esas 2015/8575 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, babasından dolayı yetim aylığı almak istedi. İstemi kabul edildi ve babasından dolayı da ölüm aylığı bağlanmasına karar verildi. Ancak, davalı Kurumun temyiz itirazları kabul edildi ve hüküm bozuldu. Davacının eşinden dolayı almakta olduğu ölüm aylığının yanısıra, babasından dolayı da ölüm aylığı alabileceği tespit edildi. Uyuşmazlık, 506 sayılı Yasa (5510/4-a) kapsamındaki eş ve babadan dolayı ayrı ayrı ölüm aylığı bağlanıp bağlanamayacağı noktasında toplanmaktadır. 506 Sayılı Yasanın 68/VI. maddesi hükmüne göre, babasından ölüm aylığı alan kız çocuğunun evliliğin son bulması ile kocasından da aylık almaya hak kazanması halinde bu aylıklardan fazla olanı ödenecektir. Ayrıca, 506 Sayılı Yasaya 02.07.2005 tarih ve 5386 sayılı Yasayla eklenen geçici 91.madde hükmü, kız çocuklarına 06.08.2003 tarihinden önce bağlanan gelir ve aylıkların kendi çalışmaları dışında sosyal güvenlik kuruluşlarından gelir veya aylık almaları halinde kesilmeyeceği yönündedir.
21. Hukuk Dairesi         2014/12997 E.  ,  2015/8575 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

    Davacı, babasından dolayı yetim aylığının bağlanmasına karar verilmesini istemiştir.
    Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kabulüne karar vermiştir.
    Hükmün davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.

    K A R A R


    1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici nedenlere göre davalı Kurumun aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine,
    2-Dava, davacının 506 sayılı Yasa kapsamında bulunan kocasından almakta olduğu ölüm aylığının yanısıra ayrıca yine 506 sayılı Yasa kapsamında olan babasından dolayı da ölüm aylığı alabileceğinin tespitini istemine ilişkindir.
    Mahkemece istemin kabulü ile davacıya 01/05/2013 tarihi itibariyle vefat eden babadan dolayıda ölüm aylığı bağlanmasına karar verilmiştir.
    Uyuşmazlık; 506 sayılı Yasa (5510/4-a) kapsamındaki eş ve babadan dolayı ayrı ayrı ölüm aylığı bağlanıp bağlanamayacağı noktasında toplanmaktadır.
    Dosyadaki kayıt ve belgelerden, davacının eşinin 25/09/2011 tarihinde, babasının ise 08/01/1987 tarihinde vefat ettiği, her ikisininde 506 sayılı Yasa kapsamında yaşlılık aylığı aldıkları, davacıya eşinden dolayı ölüm aylığı bağlandığı, davacının işine ait sigorta sicil dosyasının getirtilmediği, babasından dolayı da ölüm aylığı bağlanması talebinde bulunduğu, Kurumun ise talebi reddettiği anlaşılmaktadır.
    Davanın yasal dayanağını oluşturan 506 sayılı Yasanın 68/VI. maddesi hükmüne göre, babasından ölüm aylığı alan kız çocuğunun evliliğin son bulması ile kocasından da aylık almaya hak kazanması halinde bu aylıklardan fazla olanı ödenecektir.
    Öte yandan, 506 Sayılı Yasaya 02.07.2005 tarih ve 5386 sayılı Yasayla eklenen geçici 91.madde hükmü, kız çocuklarına 06.08.2003 tarihinden önce bağlanan gelir ve aylıkların kendi çalışmaları dışında sosyal güvenlik kuruluşlarından gelir veya aylık almaları halinde kesilmeyeceği yönündedir.
    506 sayılı Yasaya eklenen geçici 91. maddesi 506 sayılı Yasa"nın 68. maddesini yürürlükten kaldırmamıştır. 06.08.2003 tarihinden önce de yasal engel nedeniyle kız çocuklarına her iki aylığın bağlanması mümkün değildir. Geçici 91. maddede sözü edilen gelir ve aylıklar daha önce yasal engel bulunmaması nedeniyle iki ayrı sosyal güvenlik yasası kapsamında bağlanan aylıklardır. Bu anlatımlar ışığında, 506 sayılı Yasanın 68. (5510 sayılı Yasanın 54/5) maddelerini gözardı edilerek davanın reddi yerine yazılı şekilde hüküm kurulması hatalı olmuştur.

    Yapılacak iş, davacıya vefat eden eşinden dolayı bağlanan maaşla ilgili sigortalılık dosyası getirtilip, 506 sayılı Yasanın 68. (5510 sayılı Yasanın 54/5) maddeleri dikkate alınarak sonucuna göre karar vermekten ibarettir.
    O halde, davalı Kurum vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
    SONUÇ : Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 20/04/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.



    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.