Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki alacaklı tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü :
İİK. nun 82/12. maddesinde borçlunun haline münasip evinin haczolunamayacağı belirlendikten sonra aynı maddede "ancak evin kıymeti fazla ise bedelinden haline münasip bir yer alabilecek miktarı borçluya bırakılmak üzere haczedilerek satılır" hükmüne yer verilmiştir.
Somut olayda, borçlunun meskeniyet şikayeti üzerine icra mahkemesince mahallinde yapılan keşif sonucunda düzenlenen bilirkişi raporunda, mahcuzun dava tarihi itibariyle değerinin 55.949,61 TL olarak belirtildiği ve borçlunun haline münasip meskeni keşiftarihinde 40.000 TL ile 50.000 TL arasında satın alabileceğinin belirtildiği görülmüştür. Bilirkişi raporu bu hali ile kesin bir rakam ifade etmediği gibi taşınmazın değerini keşif tarihi yerine dava tarihi itibariyle tespit eden, bu rapora dayalı olarak hüküm tesisi doğru değildir.
O halde, mahkemece bilirkişiden ek rapor alınarak keşif tarihi itibariyle borçlunun haline münasip daha mütevazi koşullara sahip yerlerde alabileceği evin bedelinin kesin olarak tespit edildikten sonra bu miktar mahcuzun keşif tarihindeki değerinden az ise mahcuzun satılarak borçlunun haline münasip evalması için gerekli bedelin kendisi artanın alacaklıya ödenmesine, satışın borçlunun haline münasip evalabileceği miktardan az olmamak üzere yapılmasına karar verilmesi gerekirken, yetersiz bilirkişi raporuna dayalı olarak yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz olduğu gibi taşınmazın tapu kaydına şerh edilen ipoteğin meskeniyet iddiası nedeniyle haczdedilmelik şikayetinde bulunmaya engel olup olmadığı, nevi zorunlu ipotek olup olmadığının araştırılmaması da hatalıdır.  
SONUÇ :Alacaklının temyiz itirazlarının kabulü ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İİK.366. ve HUMK.428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), 13/12/2011 gününde oybirliğiyle karar verildi.