Sahte fatura düzenleme - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2020/1769 Esas 2021/1013 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura düzenleme
HÜKÜM : Mahkumiyet

I- 2009 takvim yılında sahte fatura düzenleme suçundan kurulan hükme yönelik sanık müdafinin temyiz nedenlerinin incelenmesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanıp gerekçeli kararda gösterilerek tartışılan delillere, Mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre, sanık müdafinin yerinde görülmeyen diğer temyiz nedenlerinin reddine, ancak;
Sahte fatura düzenleme ve kullanma suçlarının birbirinden ayrı ve bağımsız suçlar olduğu, bu suçların birbirine dönüşmeyeceği, sahte fatura düzenleme suçundan hüküm kurulurken mütalaa, vergi raporları ve iddianameye uygun olarak sübutu kabul edilen eylem sahte fatura düzenleme suçu olduğu halde maddi hata sonucu hüküm fıkrasında “sahte fatura kullanma” şeklinde belirtilmesi,
Yasaya aykırı, sanık müdafinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususların aynı Kanun’un 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasında yer alan “kullanma” ibaresinin hükümden çıkartılması ile yerine “düzenleme” ibaresinin eklenmesi suretiyle eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
II- 2008 takvim yılında sahte fatura düzenleme suçundan kurulan hükme yönelik sanık müdafinin temyiz nedenlerinin incelenmesine gelince;
Sanık hakkında mütalaa ve vergi suçu raporuna uygun olarak 2008 takvim yıllarında sahte fatura düzenleme suçundan kamu davası açıldığı, Mahkemenin gerekçesinde sanığın 2008 vergilendirme dönemlerinde sahte belge düzenleme eylemi kabul edilmiş olmasına rağmen, hüküm fıkrasının 1 numaralı bendinde sahte fatura kullanma eyleminden bahsedilmesinin sonuca etkili olmayan mahallinde düzeltilebilir maddi bir hata olduğu anlaşılmakla yapılan incelemede;
Sanığa yüklenen 2008 takvim yılında sahte fatura düzenleme suçunun Kanundaki cezasının türü ve üst sınırı itibarıyla 5237 sayılı TCK"nin 66/1-e ve 67/4 maddelerinde öngörülen dava zamanaşımının, suç tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşılmış, sanık müdafinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, diğer yönleri incelenmeyen hükmün, 5320 Sayılı Kanun’un 8/1 maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 Sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta aynı Kanun’un 322. maddesinde öngörülen yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan, sanık hakkında 2008 takvim yılında sahte fatura düzenleme suçundan açılan kamu davasının, gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle 5271 sayılı CMK"nin 223/8 maddesi uyarınca DÜŞMESİNE,
03/02/2021 tarihinde oy birliği ile karar verildi.