MAHKEMESİ :İş Mahkemesi


Davacı, davalı Kurum tarafından kesilen 5.271.35 TL"nin yasal faiziyle birlikte tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalı Kurum vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.

K A R A R
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici nedenlere göre davalının tüm temyiz itirazlarının reddine,
2-Davacının temyiz itirazlarının ise kabulüne,
3-Dava, davacının yaşlılık aylığının durdurulmasına ilişkin davalı kurum işleminin iptali ile 01.07.1995 tarihinden itibaren yaşlılık aylığına hak kazandığının tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, davacıya 01.11.2007 tarihinden geçerli yaşlılık aylığı bağlanması gerektiği ancak davanın 21.05.2007 tarihinde açıldığı görülmekle davanın reddine karar verilmiştir.
Dosyadaki kayıt ve belgelerden; 01.04.1933 doğumlu olan davacının 01.10.1972 – 20.12.1993 tarihleri arasında 21 yıl 2 ay 19 gün Bağ-Kur sigortalılığının olduğu, davacının 21.12.1972 tarihinde başlayan, 1973, 1974, 1977, 1981 ve 1992 yıllarında eden prim ödemelerinin olduğu, davacının 1992 affından yararlandığı, 29.06.1995 tarihli hizmet cetvelinde davacının 4.500.922 TL prim, 5.941.680 TL gecikme zammı olmak üzere 10.442.602 TL borcunun olduğu, davacının 30.06.1995 tarihinde 10.450,000 TL ödemede bulunarak borcunu kapattığı, davacının ihtilaflı olan 15.10.1992 tarihli 730.000 TL ve 01.12.1992 tarihli 750,000 TL ödemelerinin 29.06.1995 tarihinde prim hesabına işlendiği, 29.06.1995 tarihinde tahsis talebinde bulunan davacıya 01.07.1995 tarihinden itibaren yaşlılık aylığı bağlandığı, davacı ile ilgili yürütülen herhangi bir ceza soruşturmasının olmadığı, sadece Kurum memurlarının yargılandığı anlaşılmıştır.
Uyuşmazlık, davacının Bağ-Kur sigortalılığını ve buna bağlı olarak yaşlılık aylığını iptal eden Kurum işleminin iptali ile ödenmemiş yaşlılık aylıklarının ödenmeleri gereken tarihlerden itibaren yasal faizleri ile birlikte ödenmesi istemine ilişkindir.
Davanın yasal dayanağını oluşturan 1479 sayılı Yasanın “Yaşlılık aylığından yararlanma şartları” başlıklı 35. maddesinin 08.09.1999 tarihinde yayımlanarak yürürlüğe giren 4447 sayılı Yasanın 28. maddesi ile değiştirilmeden önceki hali; “Yaşlılık aylığından yararlanabilmek için işten ayrılarak yazılı talepte bulunan sigortalının, kadın ise 55, erkek ise 60 yaşını doldurmuş olması ve bu kanuna göre en az 15 tam yıl sigorta primi ödemiş bulunması şarttır.” Buna göre, davacıya aylık bağlandığı tarihte kısmi yaşlılık aylığı için 15 tam yıl primi ödeme ve kadın ise 55 yaşını, erkek ise 60 yaşını tamamlamış olmak yeterlidir.
Somut olayda, 01.04.1933 doğumlu olan davacının aylık bağlandığı tarihte 62 yaşında olduğu, 21 yıl 2 ay 19 gün Bağ-Kur sigortalılığının olduğu, 1992 affından yararlanıp prim borçlarını ödediği, usulsüz olduğu belirtilen prim yüklemelerinin 750.000 TL + 730.000 TL olduğu, aylık bağlandığı tarihte aylık bağlanması için 15 yıl prim ödeme ve 60 yaş tamamlama şartının yeterli olduğu, davacının; aylık bağlanmadan önce, davacıya yersiz şekilde maledilen toplam 1.480.000 TL meblağın 7 katından daha fazla 10.450,000 TL borç ödediği, 2 aylık primden bile daha düşük bir prim için yaşlılık aylığını riske atmasının hayatın olağan şartlarına uygun olmadığı, öte yandan davacının ödenen primler iptal olunsa bile yaşlılık aylığı için gerekli olan 15 yıldan fazla prim ödemesinin olduğu görülmüştür.
O halde davalı Kurumun; “davacı dosyasında 15.10.1992 ve 01.12.1992 tarihli iki adet prim ödemesinin davacının hesabından çıkarılmasından sonra, davacının Kuruma borçlu olduğu, bu nedenle aylığın bağlandığı tarih itibari ile iptal edildiği, yersiz ödenen aylık ve sağlık giderlerinin faizi talep edilmesi” şeklindeki Kurum işlemi hatalıdır.
Yapılacak iş; yapılan açıklamalar doğrultusunda davanın kabulüne karar vermekten ibarettir.
O halde, davalının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 14.04.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.