MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
SUÇ : Güveni Kötüye Kullanma
HÜKÜM : Beraat

Güveni kötüye kullanma suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm O yer Cumhuriyet Savcısı tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Katılanın aracını geçici süreyle alan sanığın daha sonra aracı teslim etmediği, bu suretle üzerine atılı güveni kötüye kullanma suçunu işlediği iddia edilen olayda; katılan aşamalarda, emanet olarak verdiği aracı sanığın getirmediğini, bir süre oyaladığını ve daha sonradan hiç ulaşamadığını, sanığa karşı borcu olmadığını, sanıktan arkadaşlarının faizle borç para almasından dolayı kendisini sorumlu tutup aracını getirmediğini, sanığın verdiği faizle borçlar karşılığı açık senet alıp korkuttuğundan kişilerin şikayet edemediklerini beyan ettiği, sanığı şikayet etmesinden sonra tanık ...."ın da doğruladığı üzere ..."ın sanıktan aldığı borca karşılık verdiği teminat senedine kefil olarak imza attığından, borcun ödenmesine rağmen açık senedi icraya koymakla tehdit ettiğini beyan ettiği, tanık ...."ın, katılan ile benzer beyanlarda bulunduğu 31/01/2012 tarihli dilekçeye göre, sanığın, aracı para karşılığı devredeceğini söylediği, birlikte belirttiği yere gittikleri ve tanığa aracı hasarlı şekilde zorla senet ve para karşılığında bırakıp gittiklerini beyan ettiği, sanığın katılanın aracı kendisine devrettiğini, buna ilişkin tutanak düzenlediğini söylemesine rağmen bu durumu ispatlayamadığı, resmi olarak aracın devrinin yapılmamasının katılanın iddiasını doğruladığı anlaşıldığından, sanığın 5237 sayılı TCK’nın 155/1. maddesinde düzenlenen, hükümden sonra ve 02.12.2016 tarih ve 29906 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun’un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nun 253. ve 254. maddeleri gereğince uzlaştırmaya tabi güveni kötüye kullanma suçundan cezalandırılması gerekirken yazılı biçimde beraatine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, O yer Cumhuriyet Savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 11/09/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.