Tebliğname No : 2 - 2012/256000
MAHKEMESİ : Erzurum 3. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 29/03/2012
NUMARASI : 2010/231 (E) ve 2012/168 (K)
SUÇ : Hırsızlık

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 2012 / 6-1309 E., 2013 / 258 K. sayılı ve 21.05.2013 tarihli kararında da belirtildiği gibi ceza muhakemesinin en önemli ilkelerinden biri olan “şüpheden sanık yararlanır” ilkesi uyarınca, sanığın bir suçtan cezalandırılmasının temel şartı, suçun şüpheye yer vermeyen bir kesinlikle ispat edilmesidir. Gerçekleşme şekli şüpheli ve tam olarak aydınlatılamamış olaylar ve iddialar sanığın aleyhine yorumlanarak mahkûmiyet hükmü kurulamaz. Oldukça geniş bir uygulama alanı bulunan bu kural, bir suçun gerçekten işlenip işlenmediği veya işlenmiş ise gerçekleştirilme biçimi konusunda şüphe belirmesi halinde uygulanacağı gibi, suç niteliğinin belirlenmesi bakımından da geçerlidir. Ceza mahkûmiyeti, yargılama sürecinde toplanan delillerin bir kısmına dayanılarak ve diğer bir kısmı göz ardı edilerek ulaşılan ihtimali kanaate değil, kesin ve açık bir ispata dayanmalıdır. Bu ispat, hiçbir şüphe ve başka türlü bir oluşa imkan vermeyecek açıklıkta olmalıdır.
Bu açıklamalar ışığında somut olay değerlendirildiğinde; suç tarihinde sanık ile mağdurun öğrenci yurdunda aynı odada kaldıkları, mağdurun 400 TL parayı odasındaki dolaba koyduğu ancak dolabı kilitlemediği, 21.03.2010 günü parayı koyduğu yerde bulamayan mağdurun konuyla ilgili kolluk makamlarına bilgi verdiği, tanık Ş.. T.."in anlatımlarına göre mağdurun oda arkadaşı olan sanık Veysel hakkında dava açıldığı,
Tanık Şahin"in ifadesinde “olay günü Veysel benim bulunduğum odaya geldi, yurdun üst katında dolaşırken sigara paketi içerisinde bükülmüş halde bir kısım para bulduğunu ... belirterek cebinden 7 adet 50 TL"lik banknot çıkararak büfede paraları yüzlük haline getirmemi söyledi, ben de zaten dışarı çıkmakta olduğum için onun söylediği şekilde paraları bütünlettim, sonra yurda polisler gelmişti, olayı duyunca Veysel"in bunları yaptığı aklıma gelerek polislere durumu anlattım, Veysel bana 350 TL vermişti, ben bundan 10 TL sini borç şeklinde harcamıştım, kalan parayı polislere teslim ettim” şeklinde beyanlarda bulunduğu, ancak para miktarı konusunda tanığın aşamalarda çelişkili bilgiler verdiği, ayrıca tanığın diğer anlatımlarının da hayatın akışına uygun olmadığı ve dosyadaki olgularla örtüşmediği anlaşılmaktadır.
Yüklenen suçu işlemediğini savunan sanığın savunmasının aksine, hukuka uygun, kuşkudan uzak, kesin, yeterli ve inandırıcı kanıtların nelerden ibaret olduğu karar yerinde gösterilmeden, sanık hakkında yetersiz gerekçelere dayanılarak yazılı şekilde hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan sebeplerden dolayı istem gibi BOZULMASINA, 28.01.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.