MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Suça sürüklenen çocuk hakkında kurulan 16/10/2014 tarih, 2014/93 Esas ve 2014/436 Karar sayılı kararın temyiz edilmesi üzerine yapılan incelemede, Yargıtay 17. Ceza Dairesi"nin 16/01/2017 tarih, 2016/7919 Esas ve 2017/388 Karar sayılı ilamında mala zarar verme suçunun miktar yönünden kesinlik sınırında kalması nedeniyle bu suça yönelik temyiz itirazının reddine karar verilmesi nedeniyle bu suça ilişkin mahkumiyet hükmünün kesinleşmesine rağmen, mahkemece 15/11/2017 tarih, 2017/71 Esas ve 2017/209 Karar sayılı kararı ile yeniden mala zarar verme suçundan hüküm kurulmuş ise de, bu hükmün yok hükmünde kabul edilerek yapılan temyiz incelemesinde;
1-Suça sürüklenen çocuk hakkında konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından kurulan hükmün temyiz incelemesinde;
Eylemin işlendiği saatin bilinememesi nedeniyle suçun gündüz işlendiğinin kabul edildiği ancak sehven suça sürüklenen çocuk hakkında TCK"nın 116/1 maddesi uyarınca hüküm kurulması gerektiği halde hüküm fıkrasına 116/4 yazılması uygulamanın doğru olması nedeniyle yazım hatası olarak kabul edilmiştir.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, uyulan bozmaya, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre, suça sürüklenen çocuk ..."in temyiz nedeni yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, usul ve kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA,
2-Suça sürüklenen çocuk hakkında hırsızlık suçun kurulan hükmün temyiz incelemesinde;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, uyulan bozmaya, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun suça sürüklenen çocuk tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Hırsızlık suçu yönünden; 5237 sayılı TCK"nın 61/1. maddesine göre malın değerinin az ya da çok olması, cezanın temel cezanın belirlenmesinde alt sınırdan uzaklaşmak için bir kriter olup, hırsızlık suçuna konu malın değerinin az olmasının TCK"nın 145. maddesinde ayrı olarak düzenlenmesi, kanun koyucunun hırsızlık suçunda malın değerinin az olmasına verdiği önemi göstermektedir. Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 15.12.2009 gün ve 6/242-291 sayılı içtihadında belirtildiği üzere, "...daha çoğunu alabilme olanağı varken yalnızca gereksinimi kadar ve değer olarak az olan şeyi alma" görüşünün, TCK"nın 145. madde uygulamasında bütünüyle reddedilmesi mümkün değil ise de, maddenin yalnızca bu tanımlamayla sınırlandırılması da olanaklı değildir. 145. maddenin gerek ilk şekli, gerekse değiştirilmiş biçimi; ortak tanımlama ile, hırsızlık suçunun konusunu oluşturan değerin az olmasını temel almaktadır. TCK"nın 145. maddesine göre, faile verilen cezada indirim yapılabilmesi için malın değerinin az olması yeterli olup, hâkim indirim oranını TCK"nın 3. maddesinde öngörüldüğü üzere “işlenilen fiilin ağırlığıyla orantılı” olacak şekilde saptamalıdır. Değer azlığı nedeniyle ceza vermekten vazgeçme kararı verilecek ise; malın değerinin azlığı yanında “suçun işleniş şekli ve özellikleri” de dikkate alınmalıdır. TCK"nın 145. maddesinin uygulanmasında hâkime takdir hakkı tanınmış olup, hâkim takdir hakkını kullanırken keyfiliğe kaçmadan, her somut olaya uygun, yasal ve yeterli gerekçe göstermek suretiyle uygulama yapmalıdır.
Somut olayda ise; suça sürüklenen çocuğun girmiş olduğu evde başkaca çalınacak eşyalarda olduğu gözönüne alındığında suça sürüklenen çocuğun çaldığı saatin değeri tespit edilerek sonucuna göre TCK"nın 145. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağının tespit edilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
2-Gerekçeli karar başlığında yargılamaya Çocuk Mahkemesi sıfatıyla bakıldığının belirtilmemiş olması,
Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuk ..."in temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 25.06.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.