Tebliğname No : KYB - 2014/263175

Hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından sanık M.. P.."ın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 142/1-e, 143(9 kez), 142/1-e, 143, 35(iki kez), 151. maddeleri uyarınca 2 yıl 8 ay hapis, (9 kez) 2 yıl hapis, (2 kez) 4 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına dair ESKİŞEHİR 5. Asliye Ceza Mahkemesinin 21/09/2010 tarihli ve 2009/493 esas, 2010/458 sayılı karar aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığınca verilen 07/07/2014 gün ve 2014/13805/46627 sayılı kanun yararına bozma talebine dayanılarak dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 17/07/2014 gün ve 2014/263175 sayılı tebliğnamesiyle dairemize gönderilmekle okundu.
Kanun yararına bozma isteyen tebliğnamede;
Mahkemece, sanıklar M.. P.. ve H.. Ö.."in birlikte işledikleri kabul edilen hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından mahkumiyet kararı verildiği, sanıkların kararı temyiz ettiği, Yargıtay 6. Ceza Dairesi"nin 11/02/2013 tarihli ve 2011/21709 esas 2013/2052 sayılı ilamı ile sanık M.. P.."ın temyiz itirazlarının süresinde yapılmadığından bahisle reddine, diğer sanık yönünden ise yerel mahkeme hükmünün bozulmasına karar verildiği nazara alındığında;
Eylemi birlikte gerçekleştirdikleri kabul edilen ve hakkındaki hüküm temyiz edilmeksizin kesinleşen sanık hakkında Yargıtay 6. Ceza Dairesi"nin 11/02/2013 tarihli ve 2011/21709 esas, 2013/2052 sayılı ilamında da belirtildiği üzere;
1- Sanığın hırsızlık suçlarını, ikametlerin önünde park halinde bulunan araçların kilitli kapılarını sert bir cisimle zorlayarak açmak suretiyle gerçekleştirmiş olduğunun anlaşılması karşısında; eylemlerinin 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 142/1-b maddesine uyan suçu oluşturduğu gözetilmeden, aynı Kanun"un 142/1-e maddesi ile uygulama yapılmasında,
2- Hırsızlık suçlarının gece sayılan zaman diliminde işlendiğine ilişkin kanıtlar karar yerinde açıklanıp tartışılmadan 5237 sayılı Kanun"un 143/1. maddesiyle uygulama yapılmasında,
3- Yakman O.. A.."ya ait araca ilişkin olay yeri inceleme tutanağı içeriğinden, aracın hasar gördüğüne ilişkin bir tespitin bulunmadığı gibi, yakınanın 09.06.2009 günlü oturumdaki anlatımında: “kapılarda zorlama izi olmadığını, kapıya zarar vermeden açtıklarını” beyan etmiş olduğunun anlaşılması karşısında; yakman O.. A.."ya ait araca zarar verildiğine ilişkin kanıtların nelerden ibaret bulunduğu karar yerinde açıklanıp tartışılmadan, adı geçen yakmana yönelik mala zarar verme suçundan yazılı biçimde uygulama yapılmasında,
4- Temel ceza alt sınırdan takdir edilip uygulama yapıldığı halde, hırsızlık suçları yönünden 5237 sayılı Kanun’un 143. maddesi ile cezada artırım yapılırken, yasal ve yeterli gösterilmeden en üst oranda artırım yapılmasında isabet görülmediğinden, 5271 sayılı CMK"nın 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunmuştur.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
Park halindeki araçların kilitli kapılarının zorlanarak açılması suretiyle araçların içindeki eşyaların çalınması şeklinde gerçekleşen eylemler, TCK"nın 142/1-b maddesi kapsamında kilitlenmek suretiyle muhafaza altına alınan eşya hakkında hırsızlık suçunu oluşturacağı halde aynı Yasa"nın 142/1-e maddesi uyarınca hüküm kurulması, katılan ve şikayetçi beyanlarına göre hırsızlık ve hırsızlığa teşebbüs eylemlerinin gece vakti gerçekleştirildiği yönünde kesin kanıt bulunmadığı halde 5237 sayılı TCK’nın 143. maddesi uyarınca cezalarda artırım yapılması ve şikayetçi O.. A.."nın, “kapıya zarar verilmediğine” ilişkin beyanı ile olay yeri inceleme tutanağında aracın zarar gördüğüne ilişkin herhangi bir tespitin yer almaması karşısında, yakınan O.. A.."ya karşı unsurları oluşmayan mala zarar verme suçundan beraat kararı verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi nedenleriyle 1, 2 ve 3 no"lu kanun yararına bozma istemleri yerinde görüldüğünden, (ESKİŞEHİR) 5. Asliye Ceza Mahkemesinden verilip kesinleşen, 21.09.2010 gün ve 2009/493, 2010/458
sayılı kararın 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 309. maddesinin 3. fıkrası uyarınca BOZULMASINA, aynı maddenin 4. fıkra (d) bendinin verdiği yetkiyle;
Sanık M.. P.."ın, yakınanlar E.. D.., Ö.. D.., H.. Y.., M.. U.., K.. H.., S.. C.., O.. A.., M.. A.., M.. Ş.."e karşı gerçekleştirdiği hırsızlık suçlarından, TCK"nın 142/1-b maddesi uyarınca, mahkemenin takdirine göre 2 yıl hapis cezası ile 9 kez cezalandırılmasına, uygulanma koşulları oluşmayan, TCK"nın 143. maddesi uyarınca artırıma ilişkin kısmın hüküm fıkrasından çıkartılmasına, yakınanlar M.. İ.. ve M.. Y.."e karşı gerçekleştirdiği hırsızlığa teşebbüs suçlarından, TCK"nın 142/1-b maddesi uyarınca, mahkemenin takdirine göre 2 yıl hapis cezası ile 2 kez cezalandırılmasına, uygulanma koşulları oluşmayan, TCK"nın 143. maddesi uyarınca artırıma ilişkin kısmın hüküm fıkrasından çıkartılmasına, TCK"nın 35. maddesi uyarınca 1/4 oranında indirim ile 1 yıl 6 ay hapis cezası ile 2 kez cezalandırılmasına, infazın bu miktarlar üzerinden yapılmasına, hükmün diğer bölümlerinin aynen korunmasına,
Sanık M.. P.."ın, yakınan O.. A.."ya karşı unsurları oluşmayan mala zarar verme suçundan BERAATİNE, sanığın mala zarar verme suçundan mahkumiyetine ilişkin hükmün 6. fıkrasında yer alan “11 kez” şeklindeki kısmın “10 kez” olarak değiştirilmesine, infazın buna göre yapılmasına, hükmün diğer bölümlerinin aynen korunmasına,
TCK"nın 143. maddesinin uygulanmasına ilişkin kısımların, dairemizce hüküm fıkrasından çıkartılması karşısında, bozmanın niteliğine göre ve zaten takdir hakkı kapsamında bulunması nedeniyle kanun yararına bozma yasa yoluna konu edilemeyecek olan 4 no"lu bozma istemi hakkında karar verilmesine yer olmadığına, 28.01.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.