MAHKEMESİ : Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Hükümlünün, Sulh Ceza Mahkemesinin 2001/484-1658 sayılı 06.12.2001 tarihli kararı ile hırsızlık suçundan 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği, ilamın infazı esnasında Cumhuriyet Başsavcılığının 14.07.2006 tarihli yazısı ile 5237 sayılı Kanun"un yürürlüğe girmesi nedeniyle anılan Kanun"un 7/2 hükmü uyarınca uyarlama talep edildiği, Sulh Ceza Mahkemesinin 20.07.2006 tarihli kararı ile, 5237 sayılı Kanun"un lehe hükümler içerdiği kabul edilerek önceki hükmün iptaline ve hükümlünün neticeten 6 ay hapis cezası ile mahkumiyetine karar verildiği, Cumhuriyet Başsavcılığının 10.10.2011 tarihli yazısı ile, anılan karar aleyhine kanun yararına bozma yoluna gidildiği belirtilerek hükümlü hakkındaki ilamın infazının durdurulup durdurulmayacağına ilişkin olarak Sulh Ceza Mahkemesinden karar talep ettiği, Sulh Ceza Mahkemesinin 15.02.2013 tarihli kararı ile talep hakkında asliye ceza mahkemesince karar verilmesi gerektiği gerekçesiyle görevsizlik kararı verildiği, Asliye Ceza Mahkemesi tarafından duruşma açılarak yapılan uyarlama yargılaması sonucunda, mahkemenin 26.02.2014 tarihli kararı ile 5237 sayılı Kanun"un lehe hükümler içerdiği kabul edilerek hükümlünün neticeten 1 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği, sanık müdafinin bu kararı temyiz ettiği anlaşılmakla yapılan incelemede;
Hükümlü hakkında Sulh Ceza Mahkemesi tarafından 20.07.2006 tarihinde uyarlama yargılaması yapıldığı, bu kararın 13.10.2006 tarihinde kesinleştiği, dosyada kesinleşmiş nitelikte hüküm bulunduğundan aynı nedenle ikinci kez uyarlama yargılaması yapılmasının mümkün olmadığı, Asliye Ceza Mahkemesinin 26.02.2014 tarihli kararının hukuki değerden yoksun olduğu anlaşılmakla, kesinleşmiş karar bulunması nedeniyle infazı mümkün olmayan ve konusu olmayan temyiz itirazlarının 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddesi gereğince REDDİNE, 26/01/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.