Yargıtay 12. Hukuk Dairesi 2022/5323 Esas 2022/6045 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : ... Bölge Adliye Mahkemesi 12. Hukuk Dairesi


Yukarıda tarih ve numarası yazılı Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın müddeti içinde temyizen tetkiki davacı tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya daireye gönderilmiş olup, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve dosya içerisindeki tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp düşünüldü :
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 366. maddesi yollaması ile temyizde de uygulanması gereken 344. maddesi; "(1) İstinaf dilekçesi verilirken, istinaf kanun yoluna başvuru için gerekli harçlar ve tebliğ giderleri de dâhil olmak üzere tüm giderler ödenir. Bunların hiç ödenmediği veya eksik ödenmiş olduğu sonradan anlaşılırsa, kararı veren mahkeme tarafından verilecek bir haftalık kesin süre içinde tamamlanması, aksi hâlde başvurudan vazgeçmiş sayılacağı hususu başvurana yazılı olarak bildirilir. Verilen kesin süre içinde harç ve giderler tamamlanmadığı takdirde, mahkeme başvurunun yapılmamış sayılmasına karar verir. Bu karara karşı istinaf yoluna başvurulması hâlinde, 346 ncı maddenin ikinci fıkrası hükmü kıyas yoluyla uygulanır." hükmünü, 346. maddesi de, “(1) İstinaf dilekçesi, kanuni süre geçtikten sonra verilir veya kesin olan bir karara ilişkin olursa, kararı veren mahkeme istinaf dilekçesinin reddine karar verir ve 344 üncü maddeye göre yatırılan giderden karşılanmak suretiyle ret kararını kendiliğinden ilgiliye tebliğ eder.(2) Bu ret kararına karşı tebliği tarihinden itibaren bir hafta içinde istinaf yoluna başvurulabilir. İstinaf yoluna başvurulduğu ve gerekli giderler de yatırıldığı takdirde dosya, kararı veren mahkemece yetkili bölge adliye mahkemesine gönderilir. Bölge adliye mahkemesi ilgili dairesi istinaf dilekçesinin reddine ilişkin kararı yerinde görmezse, ilk istinaf dilekçesine göre gerekli incelemeyi yapar.” hükmünü içermektedir.
İşbu karara karşı davacı vekili süresinde temyiz kanun yoluna başvurmuştur.
Somut olayda; bölge adliye mahkemesi kararına karşı yapılan temyiz istemi üzerine 397,80 TL temyiz kanun yoluna başvurma harcı, 80,70 TL temyiz karar harcı, 200,00 TL gider avansının muhtıranın tebliğ tarihinden itibaren bir haftalık kesin süre içerisinde mahkeme veznesine yatırılması, aksi halde temyiz isteminden vazgeçilmiş sayılacağına ilişkin ihtarlı davetiyenin, kararı temyiz eden davacı vekiline 17/03/2022 tarihinde usulüne uygun tebliğ edilmesine rağmen, muhtırada sözü edilen tgider avansının bir haftalık kesin süreden sonra yatırıldığı anlaşılmaktadır.
Kuşkusuz, Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 366. maddesi yollaması ile temyizde de uygulanması gereken 344. maddesine göre, verilen süre içinde harç ve giderler tamamlanmadığı takdirde temyiz başvurusunun yapılmamış sayılmasına karar verme yetkisi, bölge adliye mahkemesine aittir. Ne var ki, masraf ve harcın süresinde yatırılmaması halinde dosyanın bölge adliye mahkemesince temyiz başvurusunun yapılmamış sayılmasına karar verilmeden Yargıtay'a gönderilmesi durumunda, Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 344. maddesine göre, bu konuda bir karar verilmek üzere dosya mahalline geri çevrilmeden doğrudan doğruya Yargıtay'ca da temyiz isteminin reddine karar verilebilecektir. (Yargıtay İçtihadı Birleştirme Genel Kurulu 01.06.1990 gün ve 1989/3 Esas, 1990/4 Karar)
O halde, gerekli gider avansının verilen kesin süre içerisinde tamamlanmadığı anlaşıldığından temyiz dilekçesinin reddine karar verilmelidir.
SONUÇ: Davacı vekilinin temyiz dilekçesinin yukarıda açıklanan nedenlerle (REDDİNE), 18/05/2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.