Mahkemesi :Ceza Dairesi
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma
Hüküm : TCK"nın 314/2, 53, 58/9, 63, 3713 sayılı
Kanunun 5/1. maddeleri uyarınca mahkumiyet
kararına yönelik istinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle;
Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebebine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Hükmolunan cezanın süresine göre şartları bulunmadığından sanık müdafiinin duruşmalı inceleme isteminin CMK’nın 299/1. maddesi uyarınca REDDİNE,
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Yerel mahkemenin kararından sonra dosyaya gelen 20.09.2017 tarihli araştırma tutanağına istinaden "sanığın, örgütün mahrem yapılanması içinde müdür olarak faaliyet yürüttüğü, bir kısım örgüt üyelerinin bilgilerini elinde tuttuğu, mahrem yapı içersinde alınan himmet paralarının sanıkta toplandığı, sanığın "..." kod adını kullandığı ve bazı örgüt mensuplarına kod adı verdiğinin tespit edildiği" hususuna sanık ve müdafiinden diyecekleri sorulmadan kabulde yer verilmek suretiyle CMK"nın 216 ve 217/1. maddelerine muhalefet edilmesi ve ayrıca iddianame anlatımında bulunmakla birlikte yerel mahkemenin kabulünde yer vermeyip sanığın savunmalarında üye olduğunu kabul etmediği ve bu savunmasının aksi ispatlanamayan Isparta Yüksek Öğrenim Mezunları Derneğine üye olduğunun, Isparta İl Dernekler Müdürlüğünün 30.05.2017 tarihli yazısı da gözetilmeksizin, örgüt
faaliyeti olarak kabul edilmesi diğer deliller nazara alındığında suçun sübutuna etkili görülmediğinden bozma sebebi yapılmamıştır.
Sanığın, örgüte müzahir olması nedeniyle KHK ile kapatılan eğitim kurumuna çocuğunu göndermesinin örgütsel faaliyet kapsamında kabul edilemeyeceği belirlenerek;
Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin Kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz olarak sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımın kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanık müdafiinin temyiz dilekçesinde ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmediğinden CMK’nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddiyle hükmün ONANMASINA, 05.11.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.