MAHKEMESİ : FİKRÎ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ


Taraflar arasında görülen davada... Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 07/05/2015 tarih ve 2014/49-2015/61 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakim.... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin "... + ..." ibareli markaların sahibi olduğunu, davalının müvekkilinden izin almaksızın yiyecek, içecek sektöründe bu marka altında faaliyette bulunduğunu, markayı "35 ....", ".." olarak işletme adı, tabela, tanıtım gereçleri, menü, vs. gereçler üzerinde kullandığını ileri sürerek, markaya tecavüzün delil tespiti yoluyla belirlenmesini, tecavüzün giderilmesini, 10.000 TL maddi, 10.000 TL manevi tazminata ve kararın ilana karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davacının kötü niyetli olduğunu, delil tespitini kabul etmediklerini, esasen bir marka tecavüzü olmadığını, davacının iki markayı birden kullanamayacağını, müvekkilinin farklı bir kullanım ile faaliyette bulunduğunu, ürün bakımından farklılık bulunduğunu savunarak, davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, benimsenen bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, davalının, "....", "...." ve "..." ibarelerini işletmesinin çeşitli yerlerinde ve cephesinde, tanıtım gereçlerinde menülerinde kullandığı, davalının, marka kullanımında "." ve "..." unsurlarını eklemesinin yeterince ayırt edicilik sağlamadığı, marka tecavüzünü ortadan kaldırmadığı gerekçesiyle, davalının işletmekte olduğu restoranında "..." ibaresini markasal biçimde kullanmasının, davacının marka hakkına tecavüz oluşturduğunun tespitine, önlenmesine ve tecavüzün giderilmesine, 25.270,78 TL maddi tazminatın, 4.000 TL manevi tazminatın 11/02/2013"den işleyen yasal faiziyle davalıdan tahsil edilerek, davacıya ödenmesine, karar kesinleştiğinde, hüküm özetinin ulusal çapta yayın yapan gazetede ilan edilmesine, karar verilmiştir.
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 1.499,58 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 21/03/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.