MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
1-Sanık ... hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükme ilişkin temyiz isteminin incelenmesinde:
Doğrudan hükmolunan adli para cezasının miktar ve türüne göre; 14.04.2011 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3000 TL dahil adli para cezasına mahkumiyet hükmünün temyizi mümkün olmadığından sanığın temyiz isteminin 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,
2-Sanık ... hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükme ilişkin temyiz isteminin incelenmesinde:
Sanığın 27.11.2014 tarihli dilekçesinin, 20.11.2014 tarihli ek karara yönelik temyiz istemi niteliğinde kabul edilerek, temyiz isteminin reddine dair, 20.11.2014 tarih ve 2013/112 Esas 2014/657 Karar sayılı ek kararda bir isabetsizlik görülmediğinden, bu karara yönelik temyiz itirazlarının reddiyle, temyiz isteminin reddine dair ek kararın istem gibi ONANMASINA,
3-Sanıklar ... ve ... hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükümlere ilişkin temyiz isteminin incelenmesine gelince:
Sanık ..."ın “hırsızlık suçundan 2.000 TL adli para cezasını temyiz etmek istediğine” dair 06.11.2014 tarihli temyiz dilekçesinin içeriğine göre, temyiz isteminin hükmün tamamına ilişkin ve süresinde yapıldığı kabul edilerek, mahkemece hırsızlık suçuna ilişkin süresinde yapılmayan temyiz isteminin reddine dair, 01.12.2014 tarihli ek kararın hukuken geçersiz olduğu belirlenmek suretiyle yapılan incelemede;
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 18.12.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.