MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili özetle; müvekkilinin 17.03.2006 – 05.11.2013 tarihleri arasında uluslararası tır şoförü olarak garanti asgari ücret + sefer primi alarak çalıştığını, davacının ayda 3 sefer yaptığını ve her sefer başına 400,00 Euro aldığını, davacının sürekli fazla mesai yaparak çalıştığını, davacının fazla mesaileri, izin ücretleri ile 2008 yılı asgari ücretlerinin ödenmemesi üzerine iş akdini 05.11.2013 tarihinde feshettiğini, davalı tarafça akdin feshinden sonra davacının hesabına 9.900,00-TL tutarında bir ödeme yapıldığını iddia ederek; kıdem tazminatı, fazla mesai, genel tatil, hafta tatili ve yıllık izin ücretleri ile ödenmeyen maaş alacaklarının faiziyle birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili özetle; alacakların zamanaşımına uğradığını, davacının iş akdini 05.11.2013 tarihinde istifa ile sona erdirdiğini, davacının uzun bir süre ücret almadan çalışmasının mümkün olmadığını, imzaladığı ibraname ile ücret alacaklarının bulunmadığının sabit olduğunu, davacıya sefer primi adı altında herhangi bir ödemenin yapılmadığını, davacının hak ettiği tüm yıllık izinlerini kullandığını, ödenmeyen herhangi bir ücret alacağının bulunmadığını savunarak davanın reddini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanılan delillere ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne dair verilen kararın davalı vekili tarafından temyizi üzerine karar, Yargıtay (Kapatılan) 22. Hukuk Dairesi’nin 2017/18890 Esas ve 2018/28150 Karar numaralı ilamı ile özetle ve sonuç olarak;
“1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan tüm temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Somut olayda, davacı işçi uluslararası tır şoförü olarak davalı işverenlik nezdinde çalıştığını, aylık ücretinin garanti asgari ücret ile sefer priminin toplamı olduğunu iddia etmiş, hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacının garanti asgari ücret ile sefer başı 400,00 Euro ücret sistemiyle çalıştığı, son bir yıllık dönemde 20 sefer yaptığı kabul edilerek ücreti tespit edilmiştir.
Dosya içerisine alınan yurtdışı giriş çıkış kayıtları ile davacının fesih öncesi yurt dışına giriş çıkış yaptığı tarihler belirlenmiştir. Bu durumda davacının bir yıl içinde yaptığı yurt dışı seferleri bu kayıtlar nazara alınarak tespit edildiğinde bilirkişice belirlenen sefer sayısından daha az sayıda sefer yapıldığı anlaşılmaktadır. O halde kayıtlara göre son yıl içerisinde yapılan sefer sayısı belirlenmelidir. Bu kayıtlar esasa alınmadan son bir yıllık dönemde 20 sefer yaptığının kabulü ile sonuca gidilmesi hatalı olup bozma sebebidir.
3-Mahkeme karar gerekçesinde davacının hizmet süresine göre 110 iş günü izne hak kazandığı ve hak kazandığı izinlerden kullandığı 99 günün mahsubu ile davacının bakiye 11 gün karşılığı izin ücret alacaklısı olduğu kabul edilmesine karşın net 8.828,50 TL yıllık izin ücreti alacağına hükmedilmesi çelişkili olup bozmayı gerektirmiştir.
Kabule göre de;
4-Dosya kapsamının incelenmesinde ilişkili kişi olarak gösterilen "Satko Teknoloji Hizmet A.Ş." tarafından sadece araçların yol kayıtlarının kayıt altına alındığı, davada herhangi bir taraf sıfatı olmadığı gibi, davanın ihbarı ya da müdahillik gibi bir sıfatının bulunmadığı, "ilişkili kişi" şeklinde de bir taraf sıfatının Hukuk Muhakemeleri Kanunun"da yer almadığı anlaşıldığından; bu kısmın karar başlığından çıkarılmasına karar verilmesi gerekmiştir.” gerekçeleriyle bozulmuştur.
Mahkemece bozmaya uyularak, yapılan yargılama sonucunda davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Somut uyuşmazlıkta; bozmadan sonra yapılan yargılamada bozmaya uygun olarak davacının ücret miktarı yeniden belirlenmiş ve Mahkemece hüküm altına alınan alacakların yeni ücrete göre hesaplanması için ek bilirkişi raporu alınmış olup, hüküm altına alınan yıllık izin ücretinin bu ek raporda hesaplanan net 8.514,85 TL yerine, 8.828,50 TL olarak kabul edilmesi hatalıdır.
3-Genel tatil ücreti talebininde, bozma sonrası alınan ek raporda hesaplanan miktar üzerinden aynı oranda takdiri indirim yapılarak kabul edilmesi gerekirken, yazılı şekilde takdiri indirim sonucu 2.732,67 TL’nin hüküm altına alınması isabetsizdir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 05.04.2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.