MAHKEMESİ : Samandağ Sulh Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 26/09/2013
NUMARASI : 2013/182-2013/461

Dava dilekçesinde, vasi atanması istenilmiştir. Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiş, hüküm katılan vekili tarafından temyiz edilmiştir.

Y A R G I T A Y K A R A R I

Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Davacılar dava dilekçesinde, A.. A.."nun 87 yaşında olduğunu, yaşlılığından dolayı akıl sağlığının yerinde olmadığını bu nedenle vasi atanmasını istemiş, mahkemece davanın kabulüne karar verilmiştir.
Türk Medeni Kanunu"nun 405. maddesinde; akıl hastalığı veya akıl zayıflığı sebebiyle işlerini göremeyen veya korunması ve bakımı için kendisine sürekli yardım gereken ya da başkalarının güvenliğini tehlikeye sokan her erginin kısıtlanacağı, 409. maddesinde ise; akıl hastalığı veya akıl zayıflığı sebebiyle kısıtlamaya ancak resmi sağlık kurulu raporu üzerine karar verileceği hükme bağlanmıştır.
Somut olayda; mahkemece heyet raporu doğrultusunda A.. A.."nun Türk Medeni Kanununun 405. maddesi uyarınca kısıtlanmasına karar verildiği anlaşılmaktadır. Mahkemenin hükmüne dayanak yapılan Adana Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Hastanesinin 17.11.2011 tarihli raporunda kısıtlanması talep edilen A.. A.."nun sanrısal bozukluk nedeniyle akli dengesinin akıllıca yaşam sürmek için yeterli olmadığı, kendisine vasi tayini gerektiği belirtilmiş, dosyada bulunan Ankara Numune Hastanesinin 16.08.2010 tarihli raporunda ise; kısıtlanması talep edilen A.. A.."nda psikopatoloji saptanmadığı, halen normal olduğu, kendisine vasi tayini gerekmediği belirtilmiştir. Kısıtlanması talep edilen A.. A.."nun raporları arasında çelişki vardır. Bu çelişkinin giderilmesi için dosyadaki daha önce alınmış olan raporlar da eklenerek ilgilinin Adli Tıp ilgili İhtisas Kuruluna sevk edilmesi ve muayenesi yapılarak Türk Medeni Kanununun 405.maddesinde yer alan kısıtlama sebebinin bulunup bulunmadığının resmi sağlık kurulu raporu ile tespiti ve oluşacak sonuç uyarınca karar verilmesi gerekirken, eksik inceleme ile hüküm kurulması doğru görülmemiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, 03.03.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.