Borçlunun ödeme şartını ihlâl suçundan sanık Yasemin Gören hakkında yapılan yargılama sonucunda, suçun yasal unsurları oluşmadığından bahisle sanığın beraatine ilişkin.... 12. İcra Ceza Mahkemesinin 02/03/2017 tarihli ve 2017/11 Esas, 2017/6 Karar sayılı kararına karşı yapılan itirazın kabulüne ve 2004 sayılı İcra ve İflâs Kanunu’nun 340. maddesi gereğince sanığın 3 ay tazyik hapsi ile cezalandırılmasına dair mercii.... 13. İcra Ceza Mahkemesinin 19/04/2017 tarihli ve 2017/11 değişik iş sayılı kararı aleyhine Adalet Bakanlığının 06/12/2018 gün ve 94660652-105-34-14756-2018-Kyb sayılı kanun yararına bozma istemini içeren yazısı ekindeki dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 17/12/2018 gün ve KYB.2018/101358 sayılı ihbarnamesi ile Dairemize gönderilmekle okundu.
Anılan ihbarnamede;
Dosya kapsamına göre, adı geçen sanığa,.... 12. İcra Ceza Mahkemesi tarafından 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 145, 2004 sayılı İcra ve İflâs Kanunu’nun 349. maddesi uyarınca duruşmaya gelmediği takdirde yokluğunda karar verileceğinin ihtarını içerir duruşma gününü bildiren meşruhatlı davetiye gönderildiği, ancak anılan davetiyenin 7201 sayılı Tebligat Kanunu"nun 21/1. maddesi uyarınca tebliğ edilmesi üzerine,.... 12. İcra Ceza Mahkemesince sanığın yokluğunda yargılamaya devam edilerek beraat kararı verildiği, anlan karara itiraz edilmesi sonucu.... 13. İcra Ceza Mahkemesinin 19/04/2017 tarihli ve 2017/11 değişik iş sayılı kararıyla itirazın kabulüne ve sanığın 3 ay tazyik hapsi ile cezalandırılmasına dair karar verildiği; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 193/2. maddesi uyarınca, mahkûmiyet dışında bir karar verilmesi durumunda sanığın sorgusu yapılmadan dava yokluğunda bitirilebileceği, ancak sanığın sorgusu yapılıp savunması saptanmadan mahkûmiyet kararı verilemeyeceği, bu nedenle savunması alınmadığı anlaşılan sanık hakkında, savunma hakkı kısıtlanmak suretiyle itiraz mercii tarafından mahkûmiyet kararı verilmesinde, isabet görülmediği gerekçesiyle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın kanun yararına bozulması isteminde bulunulmakla gereği görüşülüp düşünüldü;
Sanığa, mahkemece 2004 sayılı İcra ve İflâs Kanunu’nun 349. maddesi uyarınca duruşmaya gelmediği takdirde yokluğunda karar verileceğinin ihtarını içerir duruşma gününü bildiren meşruhatlı davetiye gönderildiği, davetiyenin 7201 sayılı Tebligat Kanunu"nun 21/1. maddesi uyarınca usulüne uygun tebliğ edildiği, bu nedenle İİK’nun 349/5. uyarınca sanığın yokluğunda yargılama yapılması mümkün bulunduğundan, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının yerinde görülmeyen kanun yararına bozma isteğinin REDDİNE, 30/01/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.