MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi usul kanununa muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet

1- Sahte fatura düzenlemek ve kullanmak suçlarının maddi konusunun fatura olması, 213 sayılı Vergi Usul Kanunu"nun 227. maddesinin 3. fıkrasındaki ""bu Kanuna göre kullanılan veya bu Kanun"un Maliye ve Gümrük Bakanlığına verdiği yetkiye dayanılarak kullanma mecburiyeti getirilen belgelerin, öngörülen zorunlu bilgileri taşımaması halinde bu belgeler vergi kanunları bakımından hiç düzenlenmemiş sayılır"" şeklindeki düzenlemeye göre de, faturaların Vergi Usul Kanunu"nun 230. maddesinde öngörülen zorunlu bilgileri içermesinin gerekmesi karşısında, gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek şekilde tespit edilmesi bakımından; öncelikle suça konu fatura asıllarından her bir takvim yılı için kanaat oluşturacak sayıda temin edilip dosya arasına konulması, incelenerek kanunda öngörülen şekil şartlarını taşıyıp taşımadığının tespit edilmesi, sanığın düzenlemiş olduğu faturaları kullanan ve sanığın kullandığı faturaları düzenleyen şirketler hakkında karşıt inceleme yapılıp yapılmadığının ilgili vergi dairelerinden sorulması, yapılmış ise vergi raporlarının dosya arasına alınması, bu şirket yetkilileri hakkında sahte fatura kullanmaktan/düzenlemekten dava açılmış olup olmadığının araştırılması, açıldığının tespiti halinde dava dosyaları getirtilip incelenerek bu davayı ilgilendiren delillerin onaylı örneklerinin dava dosyasına intikal ettirilmesi, faturaların gerçek alım-satım karşılığı olup olmadığının belirlenmesi yönünden mal ve para akışını gösteren sevk ve taşıma irsaliyeleri, teslim tesellüm belgeleri, bedellerinin ödendiğine ilişkin ticari teamüle uygun kanıtlama yeteneği olan geçerli ödeme belgeleri ve satıcının kasasına ya da banka hesabına girip girmediğinin tespiti ile faturaları düzenleyen mükelleflerin yeterli üretimi, mal girişi ya da stoğu olup olmadığı da araştırılıp, karşılaştırmalı bilirkişi incelemesi yaptırılması ve toplanan tüm deliller değerlendirilip sonucuna göre sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri gerektiği gözetilmeden eksik araştırma ve inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
2- Kabule göre de;
a) Vergi suçu raporu ve mütalaaya uygun olarak Afyonkarahisar Cumhuriyet Başsavcılığı‘nın 21.10.2009 tarih ve 2009/3872 Esas sayılı iddianamesi ile sanık hakkında "2006 ve 2007 takvim yıllarında sahte fatura düzenleme ve sahte fatura kullanma" olmak üzere 4 ayrı suçtan kamu davası açıldığı, sahte fatura düzenlemek ve kullanmak suçlarının birbirinden ayrı ve bağımsız suçlar olduğu gözetilmeksizin mahkemece 2006 ve 2007 takvim yıllarıyla ilgili hüküm kurulurken her iki hükmün 1. fıkrasında “kullanılan sahte faturalar” ibaresine yer verilmesine rağmen 2. fıkrada TCK 43 maddesi gereğince artırım yapılırken "sahte fatura düzenleme" eyleminden söz edilerek hangi suçtan hüküm kurulduğu konusunda çelişkiye düşülmesi,
b) Sanık hakkında 2006 takvim yılında sahte fatura düzenleme suçu ile sahte fatura kullanma suçlarından ayrı ayrı, aynı şekilde 2007 takvim yılında sahte fatura düzenleme suçu ve sahte fatura kullanma suçlarından ayrı ayrı hüküm kurulması gerekirken ve birden fazla fatura bulunması sebebiyle her bir suçun kendi içinde zincirleme suç olduğu gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması,
Yasaya aykırı, sanık ve müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde olduğundan, hükümlerin bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, sanığın kazanılmış hakkının saklı tutulmasına 31.10.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.