MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

1- Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 14.10.2003 gün ve 232/250 sayılı kararında açıklandığı üzere, onaysız fotokopi niteliğinde olup suret belge özelliği taşımayan belgenin hukuki sonuç doğurmaya elverişli nitelikte olmadığı ve aldatıcılık niteliği bulunmayıp fotokopi belge üzerinden yapılan bilirkişi incelemesinin hükme esas alınamayacağı, dosyada bulunan 23.01.2012 tarihli ....kriminal Polis Laboratuvarı Müdürlüğü raporunda ise iddianameye konu edilmeyen “.....” adına düzenlenmiş belge aslının incelendiğinin bildirildiği kaldı ki bu inceleme sırasında da orijinal belge aslı olmadığı için belgeler arasında karşılaştırma yapılamadığı ve usulüne uygun bir incelemeden söz edilemeyeceği cihetle; iddianameye konu edilen ... ve ... adına sahte olarak düzenlediği bildirilen belge asıllarının ... ve ... tarafından ilgili emniyet müdürlüklerine sunulup sunulmadığının araştırılması, sunulmuşsa asıllarının duruşmaya getirtilerek aldatıcılık niteliği hususunda incelenip özelliklerinin duruşma tutanağına yazılması ve denetime olanak verecek şekilde dosya içine konulması, belge aslının elde edilememesi ve belgenin onaysız fotokopiden ibaret olduğunun anlaşılması durumunda ise hukuki sonuç doğurmayacağı ve sahtecilik suçunun oluşmayacağı dikkate alınarak bu suçtan beraat kararı verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
2- Kabule göre de;
a)...’ın suçtan zarar görmediği gözetilmeksizin hakkında katılma kararı verilerek lehine vekalet ücretine hükmedilmesi,
b) 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 31.10.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.