MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Zincirleme biçimde basit zimmet
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Kullanma zimmetinin oluşmasının, sanığın görevi gereği yasal olarak kendisine tevdi edilen parayı belli bir süre kullanıp hakkında herhangi bir uyarı, ihbar, şikayet veya soruşturma olmaksızın kendiliğinden kuruma yatırmasına bağlı olmasına karşın, zimmetin ortaya çıkarılması sırasında sanığın uhdesinde iade etmediği para bulunduğu ve bu nedenle eyleminin temellük zimmeti kapsamında kaldığı anlaşıldığından tebliğnamedeki bozma isteyen düşünceye iştirak edilmemiş, yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sair temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Sanığın aşamalarda kuruma ait paraları ihtiyacı nedeni ile kullanıp iade etmek amacıyla çektiğini ve kendi hesabına göre 153.000 TL civarında parayı zimmetine geçirdiğini tespit ettiği için bu miktarı yatırdığını savunması, mahkemece de sanığın zimmet miktarını kesin olarak bilmemesi nedeni ile soruşturma aşamasında tamamının iadesini sağlayamadığının kabul edilmesi,...Köylere Hizmet Götürme Birliği"nin 30/11/2001 günlü yazısına göre 5.884,90 TL, kovuşturma sırasında alınan 12/03/2012 günlü rapora göre de huzur hakları düşüldükten sonra 6.706,76 TL sanığın uhdesinde kurum parasının bulunduğunun tespit edilmesi, hazırlıkta alınan bilirkişi ve müfettiş raporlarında ise huzur hakkı düşüldükten sonra sanığın üzerinde kalan kesin zimmet miktarının belirtilmemesi, zimmet olarak kabul edilen 173.187,50 TL"nin 153.000 TL"sinin soruşturma başlamadan iade edildiğinin anlaşılması karşısında, ödeme iradesinin soruşturma başlamadan önceye yönelik olduğu nazara alınarak cezasından 5237 sayılı TCK"nın 248/1. maddesi uyarınca 2/3 oranında indirim yapılması gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurularak fazla ceza tayin edilmesi,
Kabule göre de;
TCK"nın 53/1-a maddesindeki hak ve yetkiyi kötüye kullanmak suretiyle atılı suçu işleyen sanık hakkında aynı Kanunun 53/5. maddesi gereğince, cezanın infazından sonra başlamak üzere hükmolunan cezanın yarısından bir katına kadar bu hak ve yetkinin kullanılmasının yasaklanmasına karar verilmesi yerine yazılı şekilde memuriyetten yasaklanmasına karar verilmesi,
Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı Kararının 24/11/2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe girmiş olması nedeniyle TCK"nın 53. maddesi ile ilgili olarak yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gözetilerek CMUK"nın 321 ve 326/son maddeleri uyarınca BOZULMASINA, 28/04/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.