MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Sanığın aynı apartta oturan müştekilerin laptoplarını aldığı ve bu laptopların farklı kişilere ait olduğunu bilemeyecek durumda olduğunun anlaşılması karşısında; eylemin tek hırsızlık suçunu oluşturacağı gözetilmeden, yazılı şekilde 5237 sayılı TCK"nın 43. maddesinden uygulama yapılması,
2-Sanığın hırsızlık eylemi için mahkemenin 21/01/2016 tarihli kararıyla eylemin 2 hırsızlık suçunu oluşturduğundan bahisle TCK"nın 142/2-h ve 62. maddeleri uyarınca 2 kez 4 yıl 2 ay olmak üzere toplam 8 yıl 4 ay hapis cezası verildiği, sanığın temyizi üzerine Dairemizin sanık lehine olan bozma kararından sonra mahkemenin 25/11/2016 tarihli kararıyla TCK"nın 142/2-d, 43 ve 62. maddeleri uyarınca 5 yıl 2 ay 15 gün hapis cezası verildiği, mahkemenin son kararında ilk karardan daha az ceza verilmesine rağmen verilen son karardaki ceza miktarının 1412 sayılı CMUK’nın 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış hakkı gerekçe gösterilerek ceza miktarının 4 yıl 2 ay olarak belirlenmesi,
3-Anayasa Mahkemesi"nin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazetede yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."ın temyiz nedeni bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 30.10.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.