MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Özel belgede sahtecilik, nitelikli dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK’nın 207/1, 62/1, 53 ve 158/1-j-son, 62/1, 52/2 ve 53. maddeleri gereğince mahkumiyet

Özel belgede sahtecilik ve nitelikli dolandırıcılık suçlarından sanığın mahkumiyetine ilişkin hükümler, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Gerekçeli karar başlığında suç tarihinin 06/04/2006 olarak gösterilmesi gerekirken 07/12/2006 olarak gösterilmesi ve katılan ...’nin şikayetçi olarak gösterilmesi mahallinde düzeltilebilir maddi hata olarak kabul edilmiştir.
1) Sanık hakkında özel belgede sahtecilik suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün temyiz incelemesinde;
Sanığa yüklenen “özel belgede sahtecilik” suçunun 5327 sayılı TCK’nın 207/1 maddesinde belirtilen cezasının miktarı ve üst sınırı itibariyle tabi olduğu aynı Kanunun 66/1-e ve 67/4. maddelerinde öngörülen 12 yıllık olağanüstü dava zamanaşımının, suçun işlendiği 06/04/2006 tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşıldığından; 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA; ancak bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden aynı Kanun’un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak 5271 sayılı CMK’nın 223/8. maddesi gereğince sanık hakkında açılan kamu davasının zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE,
2) Sanık hakkında nitelikli dolandırıcılık suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün incelenmesinde;
Sanığın ... A.Ş.’de çalışmadığı halde bu şirkette halkla ilişkiler müdürü olarak çalıştığı ve 1.750TL maaş aldığı şeklinde düzenlediği sahte belge ile Finansbank ... Şubesine başvurarak 5.000TL bireysel kredi aldığı ve krediyi de ödemediği bu şekilde sanığın üzerine atılı banka veya kredi kurumlarınca tahsis edilmemesi gereken bir kredinin açılmasını sağlamak amacıyla dolandırıcılık suçunu işlediği iddia olunan somut olayda;
Suç tarihinde sanığın kısa süreli çalıştığı şirketten aldığı maaş bordrosunu, katılan bankaya ibraz ederek bireysel kredi kullandığı, savunmasında suça konu özel belgeyi aynı şirkette çalışan ... isimli kişiden aldığını ve belgenin gerçek olduğunu belirtip, suçu kabul etmediği anlaşılmakla; gerçeğin hiçbir kuşkuya yer vermeyecek şekilde tespiti bakımından, sanığın savunmasında geçen ... "nin olaya ilişkin olarak tanık sıfatı ile beyanının alınması, yine şirket yetkilisinin de açık kimliğinin tespit edilmesi ve tanık olarak beyanı alınıp, sanığın şirkette çalışıp çalışmadığı hangi tarihte işe girdiği, ne zaman ayrıldığı tespit edilmesi, suça konu belgenin sahteliğinin şirket nezdinde araştırılması ve gerekirse belgedeki imzanın sanık ile birlikte, şirket yetkilisi olarak görünen... ve ...’nin eli ürünü olup olmadığı hususunda bilirkişi incelemesi yaptırılması ve toplanan tüm deliller birlikte değerlendirilerek sonucuna göre sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri gerekirken, eksik inceleme ve araştırma ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kabule göre de;
1-5237 sayılı TCK"nın 158. maddesinin 1. fıkrasının (e), (f), (j) ve (k) bentlerinde sayılan hallerde adli para cezasının tayininde eğer suçtan elde edilen haksız menfaat miktarı belli ise; o takdirde tespit olunacak temel gün, suçtan elde olunan haksız menfaatin iki katından az olmayacak şekilde, asgari bu miktara yükseltilerek belirlenecek gün sayısı üzerinden arttırma ve eksiltmeler yapıldıktan sonra ortaya çıkacak sonuç gün sayısı ile bir gün karşılığı aynı kanunun 52. maddesi uyarınca, 20-100 TL arasında takdir olunacak miktarın çarpılması neticesinde sonuç adli para cezası belirlenmesi gerektiği gözetilmeksizin, yazılı şekilde hüküm kurmak suretiyle eksik adli para cezası tayini,
2-Sanık hakkında doğrudan hükmedilen gün para cezasının, adli para cezasına çevrilmesi sırasında, gerekçe gösterilmeksizin ve orantısız şekilde alt sınırdan uzaklaşmak suretiyle günlüğü 100TL üzerinden adli para cezasına hükmedilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 17.10.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.