
Esas No: 2015/1605
Karar No: 2016/2813
Karar Tarihi: 26.04.2016
Silahlı terör örgütüne üye olmamakla birlikte örgüt adına suç işleme - Tehlikeli maddelerin izinsiz olarak bulundurulması - Kasten yaralama - 2911 sayılı Kanuna aykırılık - Terör örgütü propagandası yapma - Görevi yaptırmamak için direnme - Mala zarar verme - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2015/1605 Esas 2016/2813 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme kararı, çocuk mahkemesinde görülen bir davada verilmiştir. Sanıklar, silahlı terör örgütüne üye olmamakla birlikte örgüt adına suç işleme, tehlikeli maddelerin izinsiz olarak bulundurulması, kasten yaralama, kanuna aykırılık, terör örgütü propagandası yapma, görevi yapmamak için direnme ve mala zarar verme suçlarından mahkum edilmişlerdir. Ancak Yargıtay, kararın yetersiz gerekçelerle verildiğini ve Anayasa, Ceza Muhakemesi Kanunu ve mahkemenin somut delilleri açıklayarak karar vermeye yükümlü olduğunu belirtmiştir. Ayrıca, kararın verildiği tarihte yürürlüğe giren 6526 sayılı Kanunun 2. maddesiyle değişik 5235 sayılı Kanunun 12. maddesi uyarınca gerekçesiz görevsizlik kararı verilmesinin yasal bir zorunluluğu olmadığı vurgulanmıştır. Bu sebeplerden dolayı karar bozulmuştur. Mahkumiyeti gerektiren kanun maddeleri ise şöyle sıralanmıştır: 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 220/6 ve 314/3. maddeleri, 314/2, 220/6-son ve 31/3. maddeleri, 174/1, 174/2, 31/3, 52/2. maddeleri, 86/2, 86/3-c-e, 31/3, 50/1-a. maddeleri
16. Ceza Dairesi 2015/1605 E. , 2016/2813 K.
"İçtihat Metni"
Mahkemesi :Çocuk Mahkemesi
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olmamakla birlikte örgüt
adına suç işleme, Tehlikeli maddelerin izinsiz olarak
bulundurulması, Kasten yaralama, 2911 sayılı Kanuna
aykırılık, Terör örgütü propagandası yapma, Görevi
yaptırmamak için direnme, Mala zarar verme
Hüküm : 1-5237 sayılı TCK"nın 220/6 ve 314/3. maddeleri
yollaması ile 314/2, 220/6-son, 31/3. maddeleri
uyarınca mahkumiyet,
2-5237 sayılı TCK"nın 174/1, 174/2, 31/3, 52/2.
maddeleri uyarınca mahkumiyet,
3-5237 sayılı TCK"nın 86/2, 86/3-c-e, 31/3, 50/1-a.
maddeleri uyarınca mahkumiyet,
4-2911 sayılı Kanunun 33/2. maddesi yollaması ile
32/1. maddesi TCK"nın 31/3. maddeleri uyarınca
mahkumiyet,
5-3713 sayılı Kanunun 7/2, TCK"nın 31/3. maddeleri
uyarınca mahkumiyet,
6-5237 sayılı TCK"nın 265/1, 265/3, 31/3. maddeleri
uyarınca mahkumiyet,
7-5237 sayılı TCK"nın 151/1, 152/2-a, 31/3. maddeleri
uyarınca mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1-Mahkeme kararlarının Yargıtay denetimine olanak verecek şekilde açık olması ve Yargıtayın bu işlevini yerine getirmesi için, hükme esas alınan somut delillerin sanığa isnat edilen ve suç oluşturduğu kabul edilen eylemler ile ilişkilendirilmesi, hangi eylemin hangi delile dayandırıldığının karar yerinde gösterilmesi ve bu hususun gerekçeye yansıtılması gerektiği gözetilmeden, yetersiz gerekçe ile hüküm kurulması suretiyle, Anayasanın 141, CMK"nın 34, 23. maddelerine muhalafet edilmesi,
2-Hükümden sonra yürürlüğe giren 6526 sayılı Kanunun 2. maddesiyle değişik 5235 sayılı Kanunun 12. maddesi uyarınca görevsizlik kararı verilmesinde yasal zorunluluk bulunmaması,
Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuk müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün diğer yönleri incelenmeksizin öncelikle bu sebeplerden dolayı BOZULMASINA, 26.04.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
Sayın kullanıcılarımız, siteden kaldırılmasını istediğiniz karar için veya isim düzeltmeleri için bilgi@abakusyazilim.com.tr adresine mail göndererek bildirimde bulunabilirsiniz.
