MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1- Müştekinin soruşturma aşamasındaki ifadesinde, sanık ile birlikte 200.00 TL olan parasını bozdurmak için yan tarafta bulunan pastaneye gittiklerini, orada parayı bozduramayınca tekrar manava döndüklerini, sanığın manava geldikten sonrada elinde iki adet 100.00 TL olduğunu, kendisine 100.00 TL parayı verdiğini, sanıktan diğer 100.00 TL’yi istediğinde manavdan alabileceğini söyleyerek olay yerinden uzaklaştığını beyan ettiği anlaşılmakla; sanığın eyleminin, 5237 sayılı TCK"nın 142/2-h maddesinde düzenlenen hırsızlık suçunu oluşturduğu gözetilmeden, suçun hukuki nitelendirilmesinde yanılgıya düşülerek aynı Kanun"un 141/1 maddesi gereğince uygulama yapılmak suretiyle eksik ceza tayini,
2- Müştekinin 100 TL parasının çalınması şeklinde gerçekleşen olayda; Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 09/05/2017 tarihli ve 2015/13-156 Esas, 2017/256 Karar sayılı kararı karşısında ve Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun anılan ilamından sonraki Dairemizin uyum gösteren kararlarının da bu yönde olduğu nazara alındığında; sanık hakkında TCK"nın 145. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmesinde zorunluluk bulunması,
3- Sanık hakkında, soruşturma aşamasında gerçekleşen etkin pişmanlık hükümleri uygulanırken TCK’nın 168/1. maddesindeki uygulama fıkrasının gösterilmemesi,

4- Sanığa ait adli sicil kaydında yer alan ve tekerrür esas alınan Torbalı 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 02/02/2012 tarih 2010/329 E. ve 2012/53 K. sayılı ilamı uyarınca verilen 1 yıl hapis cezasının TCK"nın 141/1 maddesi uyarınca verilmiş olduğu, bahse konu suçun 02/12/2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesi uyarınca uzlaştırma kapsamına alındığı nazara alınarak, yapılacak uyarlama yargılaması sonucunda uzlaşmanın sağlanması halinde bu suçun tekerrüre esas alınamayacağı, ancak sanığa ait adli sicil kaydındaki TCK’nın 142/1-b. maddesi uyarınca verilmiş 1 yıl 8 ay hapis cezasını içeren Torbalı 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 25/10/2011 tarih 2009/153 E.ve 2011/652 K. sayılı ilamının tekerrüre esas olduğu ve bu mahkumiyet hükmünün tekerrüre esas alınmasında zorunluluk bulunması,
5- Mükerrirlere özgü infaz rejimi ve denetimli serbestlik tedbirinin ne şekilde uygulanacağı, süresi ve bu hususta karar verecek merci 5275 sayılı CGTİHK"nın 108. maddesinde düzenlenmiş olup, aynı maddenin 5. fıkrası ile tekerrür dolayısıyla belirlenen denetim süresinde koşullu salıverilmeye ilişkin hükümlerin uygulanacağı belirtilmiştir. Bu nedenle, denetimli serbestlik tedbirinin süresinin infaz aşamasında 5275 sayılı Kanun hükümleri uyarınca belirlenmesinin gerektiği gözetilerek, 5237 sayılı TCK"nın 58/7. maddesi gereğince sanık hakkında mükerrirlere özgü infaz rejiminin ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanacağının belirtilmesiyle yetinilmesi gerekirken, infazı kısıtlar biçimde sanık hakkında bir yıl süreyle denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan istem gibi BOZULMASINA, bozma sonrası kurulacak hükümde tekerrür hükümleri ve ceza miktarı açısından 1412 sayılı CMUK"nın 326/son maddesinin gözetilmesine, 09.01.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.