MAHKEMESİ : Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Üst Cumhuriyet savcısı ile sanık ..... müdafiinin temyiz istemlerinin sanıklar ....., ..... ve suça sürüklenen çocuk ..... hakkında müşteki ..... ve katılan......"ya karşı işledikleri hırsızlık suçlarından kurulan beraat hükümleriyle sanık...... hakkında müştekiler .... ve ..... ile katılan....."ya karşı işlediği hırsızlık suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik olduğu belirlenerek yapılan incelemede,
Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1- 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanun"a, 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesiyle eklenen geçici 3. madde uyarınca 01.01.2014 tarihine kadar asliye ceza mahkemelerinde yapılan duruşmalarda Cumhuriyet savcısının hazır bulunmayacağının düzenlenmesi karşısında, 01.01.2014 tarihinden sonra yapılan 08.01.2014 tarihli karar duruşmasının Cumhuriyet savcısının katılımı olmadan yapılması suretiyle yazılı şekilde hüküm kurulması,
2- Oluşa ve dosya içeriğine göre, sanık ....."ın müşteki .... ve katılan ...."nın birlikte oturdukları iki katlı yazlık eve girerek birinci katta bulunan müşteki ......"e ait birçok ziynet eşyası, parfüm, çanta ve bir miktar para ile katılan ....."ya ait cep telefonunu çaldığı olayda; sanığın, belirtilen eşyaların birden fazla şahsa ait olduğunu bilebilecek durumda olmadığından eyleminin tek bir hırsızlık suçunu oluşturacağı gözetilmeden iki ayrı hırsızlık suçundan yazılı şekilde hüküm kurulması,
3-Kabule göre de,
Sanık ..... hakkında müştekiler ..... ve....."ya karşı işlediği hırsızlık suçlarında temel ceza alt sınırdan belirlendiği halde, eylemin gece vakti gerçekleştirilmesi nedeniyle 5237 sayılı Kanun"un 143. maddesi ile yasal ve yeterli gerekçe gösterilmeden üst sınırdan 1/3 oranında artırım yapılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık .... müdafii ve Üst Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı BOZULMASINA, 13.04.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.