MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

DAVA :Davacı, kıdem, ihbar tazminatı, izin, fazla çalışma, hafta tatili
alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının aşağıdaki bendini kapsam dışında kalan diğer temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı işçi hizmet sözleşmesinin işveren tarafından haksız ve ihbarsız olarak feshedildiğini iddia etmiş; davalı işveren ise davacının kendisine ait işyeri açarak işyerini terk ettiğini, noter aracılığı ile yapılan ihtara rağmen işe dönmemesi üzerine hizmet sözleşmesinin devamsızlık nedeniyle 4857 sayılı İş Kanunun 25/ü-g maddesi uyarınca haklı olarak feshedildiğini savunmuştur. Mahkemece davacının kendi nam ve hesabına işyeri açıp işletmek amacıyla işyerinden kendiliğinden ayrıldığını, bu şekilde gerçekleştirilen feshin haklı bir nedene dayanmadığı gerekçesi ile ihbar ve kıdem tazminatı isteklerinin reddine karar verilmiştir. Hizmet sözleşmesinin davacı tarafından feshedildiğinin kabulü yerindedir. Ne varki davacı tanıklarının beyanına göre davacının kendine ait işyeri açma konusunda işyerinde yaptığı görüşme sırasında işverenin küfürlü konuştuğu anlaşılmaktadır. Öte yandan davacının fazla mesai Ücretlerinin ödenmediği tespit edilmiştir.
İşverenin işçiyle küfürlü konuşması ve fazla mesailerin ücretini ödememesi işçiye sözleşmeyi fesih hakkı veren hallerden olup davacı işçinin bu nedenle hizmet sözleşmesini haklı olarak feshettiğini ve giderek ihbar tazminatına hak kazanamaz ise de kıdem tazminatına hak kazandığının kabulü gerekirken yazılı gerekçe kurulan hüküm hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 05/02/2010 gününde oybirliğiyle karar verildi.