Kasten yaralama suçundan sanık ..."in, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 86/2, 29. 62 ve 52/2. maddeleri uyarınca 1.500,00 Türk Lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına dair Samsun 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 05/05/2016 tarihli ve 2016/32 esas, 2016/399 sayılı kararına karşı Adalet Bakanlığı"nın 28.07.2017 tarih ve 2017/7952 sayılı yazısıyla kanun yararına bozma isteminde bulunulduğundan bu işe ait dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nın 11.08.2017 tarih ve 2017/48251 sayılı tebliğnamesi ile Dairemize gönderilmekle incelendi.
Mezkur ihbarnamede;
Dosya kapsamına göre; aralarında daha önceden husumet bulunan müşteki sanıklar ... ile ..."in Samsun Adliyesinin 3. katında karşılaştıkları, konuşmanın tartışmaya dönmesi sonucu karşılıklı olarak birbirlerini yaraladıklarından bahisle Mahkemesince yapılan yargılaması sonucu sanık ..."in 5237 sayılı Kanun"un 86/2, 29, 62 ve 52/2. maddeleri uyarınca 1.500,00 Türk Lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiş ise de; Mahkemesince dinlenen tarafsız tanık Hayriye Kertis alınan beyanında, müşteki sanıkları tanımadığını, olay günü vasiyetname almak için adliyeye geldiğini, sonradan isminin ... olarak öğrendiği kişi ile yine isminin ... olarak öğrendiği kişinin asansör önünde karşılaştıklarını, ..."ın önce elleriyle ..."in kafasına vurduğunu sonra şapkasıyla vurduğunu,...’in yere yığıldığını, kendisinin bu sırada müdahale edemediğini, ..."in ... yerdeyken vurmaya devam ettiğini, bu esnada yanlarında kendisinden başka kimsenin olmadığını, hatta ..."ın polisler geldiğinde, “bu kadın şahittir, ben vurdum” dediğini belirttiği, tanık ..."in alınan beyanında, Samsun Adliyesinin 3. katında görevli olduğunu, sesler duyması üzerine olay yerine gittiğini, orada bulunanların ..."ın, ..."i patakladığını söylediklerini belirttiği, ... tarafından olay yerini gösteren kamera kayıtlarının çözümüne yönelik hazırlanan bilirkişi raporunda, incelenen görüntülerde müşteki sanıkların el kol hareketleriyle bir süre tartıştıktan sonra ..."ın ..."e vurduğunu, bunun üzerine ..."in de ..."a tekme attığının belirtildiği, ... tarafından düzenlenen yine görüntülere ilişkin bilirkişi raporunda, tarafların aralarında konuştukları esnada, ..."ın birden ..."e yumruk attığını,...’in yere düştükten sonra ..."in...in yüzü hariç vücuduna doğru elleriyle vurmaya devam ettiğinin belirtildiği, soruşturma aşamasında emniyet görevlilerince yapılan CD çözümleme tutanağında da tartışma devam ederken ..."in...e yumruk attığının,... yere düştükten sonrada ..."in eylemlerine devam ettiğinin belirtildiği, Mahkemesince olay CD"sinin izlenmediği, tüm bu değerlendirmeler karşısında gerek tanık beyanları gerekse de olay yerini gösterir kamera kayıtlarının yapılan çözümlemesine ilişkin bilirkişi raporlarında taraflar arasında meydana gelen tartışma sonrası ilk olarak sanık ..."ın sanık ..."e yumruk atarak onu yere düşürdüğünün sabit olduğu, sanık...in kendisini korumak amacıyla sanık ..."e karşı tekme attığı, sanık...in eyleminin meşru savunma kapsamında kaldığı, bu nedenle 5237 sayılı Kanun"un 25/1. maddesinde yer alan, “Gerek kendisine ve gerek başkasına ait bir hakka yönelmiş, gerçekleşen, gerçekleşmesi veya tekrarı muhakkak olan haksız bir saldırıyı o anda hal ve koşullara göre saldırı ile orantılı biçimde defetmek zorunluluğu ile işlenen fiillerden dolayı faile ceza verilmez.” şeklindeki düzenleme karşısında sanık hakkında meşru savunma hükümleri uyarınca ceza verilmemesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesinde, isabet görülmediğinden bahisle, 5271 sayılı CMK"nin 309. maddesi gereğince anılan kararın bozulması lüzumunun ihbar olunduğu anlaşıldı.
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Öğretide “olağanüstü temyiz” olarak adlandırılan kanun yararına bozma olağanüstü yasa yolunun koşulları ve sonuçları, “kanun yararına bozma” adı ile 5271 sayılı CMK’nin 309 ve 310. maddelerinde düzenlenmiştir.
5271 sayılı Kanun’un 309. maddesi uyarınca, hakim veya mahkemece verilip istinaf veya temyiz incelemesinden geçmeksizin kesinleşen karar veya hükümlerde, maddi hukuka veya yargılama hukukuna ilişkin hukuka aykırılık bulunduğunu öğrenen Adalet Bakanlığı, o karar veya hükmün Yargıtayca bozulması istemini yasal nedenlerini açıklayarak, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına yazılı olarak bildirecektir. Bunun üzerine Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı da hükmün veya kararın bozulması istemini içeren yazısına bu nedenleri aynen yazarak Yargıtay ceza dairesine verecek, ileri sürülen nedenlerin Yargıtayca yerinde görülmesi halinde karar veya hüküm yasa yararına bozulacak, yerinde görülmezse istem reddedilecektir.
Böylece ülke sathında uygulama birliğine ulaşılacak, hakim ve mahkemelerce verilen cezaya ilişkin karar veya hükümlerdeki hukuka aykırılıklar ile uygulamadaki esaslı yanlışlar ve esasa etkili usul yanılgılarının, toplum ve birey açısından hukuk yararına giderilmesi sağlanacaktır. Kanun yararına bozma yasa yoluna, istinaf ve temyiz incelemesinden geçmeksizin kesinleşmiş hüküm ve kararlara karşı gidilmesi nedeniyle kesin hükmün otoritesinin bütünüyle zedelenmemesi amacıyla bu yola başvurabilmek için hukuka aykırılık halinin ciddi boyutlara ulaşması gerekmektedir. Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kurulunun 14.11.1977 gün ve 3-2 sayılı kararında da açıkça vurgulandığı üzere, bu yasa yolunun olağanüstü bir yasa yolu olması nedeniyle, her türlü hukuka aykırılık iddiası, yasa yararına bozma konusu yapılamayacak, bu kapsamda hakimlerin takdir hakkı alanına giren ve suç işleyenler için bir hak teşkil etmeyen hususlar ile mahkemenin takdirine bağlı istekler ve uygulamadaki takdir yanılgıları veya takdirin yerinde olup olmadığının denetlenmesine ilişkin başvurular, temyiz yasa yolundan farklı olarak yasa yararına bozma konusu yapılamayacağından, bu yolla denetlenemeyecektir. (Ceza Genel Kurulunun 23/03/2010 tarih ve 2/29-56 sayılı Kararı da bu doğrultudadır.)
Bu açıklamalar çerçevesinde somut olay incelendiğinde; sanık ... hakkında, mahkemece yargılama yapılarak deliller usulünce değerlendirilerek katılan sanık ...’ı basit tıbbi müdahale ile giderilir şekilde yaralama eyleminden TCK 86/2, 29, 62, 52/2 maddeleri uyarınca 1500,00 TL adli para cezasıyla cezalandırılmasına karar verildiği; kanun yararına bozmaya konu edilen Samsun 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 05/05/2016 tarihli ve 2016/32 esas, 2016/399 sayılı 5237 sayılı TCK"nin 86/2, 29, 62, 52/2. maddelerine göre verilen mahkumiyet kararındaki ileri sürülen hukuka aykırılığın 5271 sayılı CMK"nin 309. maddesindeki hallere dahil olmayıp hakimin takdir hakkına ilişkin olduğu anlaşılmaktadır.
Açıklanan bu nedenlerle Samsun 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 05/05/2016 tarihli ve 2016/32 esas, 2016/399 sayılı kararında herhangi bir isabetsizlik bulunmadığından, Adalet Bakanlığı"nın kanun yararına bozma isteyen yazısına dayanan tebliğnamede ileri sürülen düşünce yerinde görülmeyerek kanun yararına bozma talebinin REDDİNE; 04.10.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.