MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Mahkemece yapılan yargılama sonucunda hükümlünün 5237 sayılı TCK’nın 142/2-h maddesi gereğince 5 yıl hapis cezasıyla mahkûmiyetine dair 26/02/2019 tarihli ve 2017/598 E., 2019/157 K. sayılı kararın hükümlü tarafından istinaf edilmesi üzerine, İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 5. Ceza Dairesince gerçekleştirilen inceleme neticesinde 15/04/2019 tarihli, 2019/1246 E., 2019/157 K. sayılı karar ile istinaf başvurusunun esastan reddine karar verildiği, hükümlünün 30/10/2019 havale tarihli dilekçesi ile, 7188 sayılı Kanun uyarınca kararı temyiz etmesi üzerine, mahkemece 01/11/2019 tarihli ek karar ile hükümlünün temyiz talebinin reddine karar verilmiş ise de;
İlk derece mahkemesi tarafından atılı suçtan dolayı hükümlünün neticeten 5 yıl hapis cezası ile mahkûmiyetine ilişkin kurulan 26/02/2019 tarihli kararla ilgili istinaf incelemesini yapan bölge adliye mahkemesince vaki istinaf başvurusunun esastan reddine dair verilen 15/04/2019 tarihli hükmün 5271 sayılı CMK’nın 286/2-b. maddesi gereğince kesin olup, hükümlünün temyiz dilekçesiyle ilgili bölge adliye mahkemesince aynı Kanun’un 296/1. maddesi uyarınca değerlendirme yapılıp karar verilmesi gerekirken bu konuda ilk derece mahkemesince verilen 01/11/2019 tarihli ek kararın hukuken geçersiz olduğu ve ortada temyiz incelemesine konu bir hüküm bulunmadığı anlaşıldığından, hükümlünün dilekçesiyle ilgili bölge adliye mahkemesince değerlendirme yapılması için dosyanın incelenmeksizin mahalline İADE edilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına GÖNDERİLMESİNE, 03/06/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.