MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Sanıkların mahkumiyetine dair

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
1) Katılan ... vekilinin ve sanık ... müdafiinin ... hakkında kasten yaralama suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelemesinde;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 03.02.2009 gün 2009/13-12 sayılı Kararı uyarınca sanık ... hakkında verilen 5271 sayılı CMK"nin 231. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının aynı kanunun 231/12. maddesi uyarınca itirazı kabil olup, temyizi mümkün bulunmadığından, itiraz mercii tarafından da karar verildiğinden temyizen incelenmeksizin mahalline iadesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
2) Katılan ... vekili ve sanık ... müdafiinin sanık ... hakkında kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyete yönelik temyiz itirazlarının incelemesinde;
Taraf ve tanık beyanları ile tüm dosya kapsamı dikkate alındığında taraflar arasında meydana gelen kavgada tanıkların çelişkili beyanları ve her iki tarafın da kavgada yaralanması nedenleri ile mahkemenin sanık ... hakkında uyguladığı haksız tahrik oranının hukuka uygun olduğu anlaşıldığından tebliğnamenin sanık hakkındaki haksız tahrik oranına ilişkin bozma istemli görüşüne iştirak edilmemiştir. Ancak;
a) Katılan ..."ün dosya içerisinde mevcut adli raporları, tedavi evrakları ve tüm tıbbi belgeler ile taraf ve tanık beyanları incelendiğinde; katılanın suç tarihinden yaklaşık iki ay sonra gördüğü tedavi ile sanık ..."un eylemi arasında illiyet bağı olup olmadığı hususunun araştırılması ve buna göre tüm belgeler ve gerekirse dosya suretinin Adli Tıp Kurumu ilgili ihtisas dairesine gönderilerek yeniden rapor alınmasında zorunluluk bulunması,
b) Kabule göre de; sanık ... hakkında TCK"nin 86/1, 86/3-e, 87/1-d.son, 29, 62 maddeleri gereğince kurulan hükümde sonuç cezanın 3 yıl 1 ay 15 gün yerine, 2 yıl 13 ay 15 gün hapis cezası olarak belirlenerek eksik ceza tayini,
Bozmayı gerektirmiş, katılan vekili ve sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca isteme uygun BOZULMASINA, 22.12.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.

















.