MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

DAVA :Taraflar arasındaki, özel tazminat, ücret farkı, fazla çalışma ve vardiya primi alacaklarının ödetilmesi davasının yapılan yargılaması sonunda; ilamda yazılı nedenlerle gerçekleşen miktarın faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine ilişkin hüküm süresi içinde duruşmalı olarak temyizen incelenmesi davalı avukatınca istenilmesi üzerine dosya incelenerek işin duruşmaya tabi olduğu anlaşılmış ve duruşma için 26.01.2010 Salı günü tayin edilerek taraflara çağrı kağıdı gönderilmişti. Duruşma günü davalı adına Avukat ... ile karşı taraf adına Avukat ... geldiler. Duruşmaya başlanarak hazır bulunan avukatların sözlü açıklamaları dinlendikten sonra duruşmaya son verilerek Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor sunuldu, dosya incelendi. gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I

1.Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı işçi 21.10.2000 tarihli iş sözleşmesinde öngörülen özel tazminatı talep etmiş, mahkemece isteğin kabulüne karar verilmiştir.
Kararı bu yönden davalı vekili temyiz etmiştir.
Dosya içinde bulunan 21.10.2000 tarihli iş sözleşmesinin özel şartlar başlıklı 4. maddesinde, Emekli Sandığı iştirakçisi olan personelin iş sözleşmesinin 31.12.2005 tarihinden önce haklı fesih nedenleri dışında ve emekliliğe hak kazanmadan işverence feshi halinde, POAŞ’ta geçen tüm hizmet süresi için tam yıl karşılığı 1000 Amerikan Doları ödeneceği kuralına yer verilmiştir. Aynı sözleşmede her 6 ayda bir enflasyon oranında ücret artışına gidileceği öngörülmüş ve davacı işçiye kira yardımı sağlanacağı belirtilmiştir.
Taraflar arasında 19.11.2003 tarihinde yeni bir iş sözleşmesi imzalanmış ve şirket yönetimince belirlenecek olan ücret artışlarının uygulanacağı öngörülmüş, ikramiye ve çeşitli yardım ödemelerine yer verilmiş ve iş sözleşmesinin feshi halinde ödenmesi gereken tazminatlar düzenlenmiştir. Sözü edilen son sözleşmede ilk sözleşmenin herhangi bir hükmüne gönderme yapılmamış ve önceki sözleşmenin yürürlükte olduğu açıklanmamıştır. Taraflar arasında imzalanan 19.11.2003 tarihli sözleşme 21.10.2000 tarihli sözleşmenin tadili niteliğindedir. Gerçekten önceki sözleşmede düzenlenen hususların pek çoğuna yeni sözleşmede de değinilmiş ve davacı işçiye yeni bazı haklar sağlanmıştır. Belirtmek gerekir ki, 19.11.2003 tarihli sözleşmede özel tazminat öngörülmemiştir. Bu itibarla davacı işçinin 21.10.2000 tarihli sözleşme hükmüne dayanarak tazminat talebi yerinde değildir.
Mahkemece, davacının özel tazminat isteğinin reddine karar verilmesi gerekirken isteğin kabulü hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
3-Davacı işçi dava dilekçesinde işverence yayınlanan 15.12.2003 tarih ve 413 sayılı genelgeye dayanarak vardiya pirimi ödetilmesi isteğinde bulunmuştur. Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda zamanaşımı defi gözetilerek 15.2.2002 tarihi ile işverence vardiya pirimi ödenmeye başlandığı 31.10.2004 tarihleri arasında kalan süre için hesaplama yapılmıştır.
Taraflar arasında imzalanan her iki iş sözleşmesinde de vardiya pirimi öngörülmemiştir. Davacının vardiya pirimi isteğinin dayanağı 15.12.2003 tarihli ve 413 sayılı genelge olup, bu tarihten itibaren davacı işçinin vardiya pirimi alacağına hak kazandığı kabul edilmelidir. Mahkemece 15.2.2002 tarihinden itibaren vardiya pirimi hesabı ile isteğin kabulüne karar verilmesi HUMK’nun 74. maddesinde öngörülen istekle bağlılık kuralına aykırılık oluşturur.
4- Davacının ıslah yoluyla dava konusu miktarları arttırmasının ardından davalı vekili usulüne uygun olarak zamanaşımı defini ileri sürmüştür. Mahkemece davalının anılan savunması üzerinde durularak ek rapor alınması gerekirken, zamanaşımı defi dikkate alınmaksızın karar verilmesi de hatalı olmuştur.
5- Davacı işçi fazla çalışma ücreti isteğinde bulunmuş, dava dilekçesinde fazla alışma saatlerini gösteren dönemsel çizelgeler sunulmuştur. Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda puantaj cetvelleri sunulmadığı belirtilerek dava dilekçesindeki fazla çalışma sürelerine göre hesaplama yapıldığı açıklanmıştır. Fazla çalışmayı ispat yükü davacı işçide olup, yargılama sırasında davacı tarafından dosyaya bazı puantaj kayıtları sunulmuştur. Mahkemece öncelikle davalı tarafa sözü edilen belgelerle ilgili diyecekleri sorulmalı ve sonucuna göre fazla çalışma hesabında dikkate alınıp alınmayacağı belirlenerek sonuca gidilmelidir. Bu konuda da eksik incelemeyle karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, Davalı yararına takdir edilen 750.00 TL.duruşma avukatlık parasının karşı tarafa yükletilmesine, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 26.01.2010 gününde oybirliği ile karar verildi.