MAHKEMESİ : Silifke 2. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 20/06/2013
NUMARASI : 2011/444-2013/629

Dava dilekçesinde, kamulaştırmasız el atma nedenine dayalı olarak el atmanın önlenmesi ve ecrimisilin tahsili istenilmiştir. Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiş, hüküm davalı idare vekilince temyiz edilmiştir.

Y A R G I T A Y K A R A R I

Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Dava dilekçesinde, dava konusu taşınmazın üzerinden davalı idareye ait drenaj kanalı geçirildiği belirtilerek el atmasının önlenmesi ve ecrimisilin tahsili talebinde bulunulmuş, mahkemece davanın kabulüne karar verilmiş, hüküm davalı idare vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Ecrimisile yönelik temyiz bakımından;
Hükmedilen ecrimisil miktarı 1.820 TL"yi geçmemektedir. HUMK"nun 5219 Sayılı Yasa ile değişik 427. maddesinin ikinci fıkrası uyarınca miktar veya değeri 1.820 TL"yi geçmeyen kararlar kesin olduğundan, bu kısma yönelik temyiz talebinin REDDİNE,
El atmanın önlenmesi yönünden ise;
1)Dava konusu taşınmazda T.. A.. D.. Kanalı mevcut olup 4721 sayılı Medeni Kanunun 727.(eski 653 md.) maddesinin son fıkrasına göre, drenaj kanalının geçirilmesiyle irtifak hakkı kurulmuş sayılacağından ve yine aynı kanunun 744. maddesindeki "Her taşınmaz maliki, uğrayacağı zararın tamamının önceden ödenmesi koşuluyla, su yolu, kurutma kanalı, gaz ve benzerlerine ait boruların, elektrik hat ve kablolarının, başka yerden geçirilmesi olanaksız veya aşırı ölçüde masraflı olduğu takdirde, kendi arazisinin altından veya üstünden geçirilmesine katlanmakla yükümlüdür." düzenlemesi karşısında, drenaj kanalının eski hale getirilmesi halinde telafisi mümkün olmayan zararlara sebebiyet verebileceği kamu yararı ile iyi niyet kuralları da gözetilerek el atılan kısım için sadece tazminata hükmedilmesi gerektiği dikkate alınması gerekirken, mahkemece el atmanın önlenmesine hükmedilmesi,
2)11.06.2013 tarihinde yürürlüğe giren 6487 sayılı Yasa ile 2942 sayılı Kamulaştırma Kanunu"nun değiştirilen Geçici 6. maddesinin 7 ve 13. fıkralarında getirilen “Bu madde kapsamında açılan davalarda mahkeme ve icra harçları ile her türlü vekalet ücretleri bedel tespiti davalarında öngörülen şekilde maktu olarak belirlenir.” ve “…. bu fıkra kapsamında kalan taşınmazlar hakkında açılan ve kesinleşmeyen davalarda da uygulanır.” düzenlemeleri karşısında karar ve ilam harcının maktu olarak alınması gerektiğinin düşünülmemesi,
Doğru görülmemiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 03.04.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.