Hırsızlığa teşebbüs suçundan sanık ...’nın 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 142/2-h, 35 ve 62. maddeleri gereğince 3 yıl 1 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına dair İstanbul 32. Asliye Ceza Mahkemesinin 03/10/2017 tarih, 2017/234 Esas ve 2017/412 sayılı Kararına karşı Adalet Bakanlığı"nın 14/11/2018 tarih ve 94660652-105-34-10864-2018-Kyb sayılı kanun yararına bozma isteminde bulunulduğundan bu işe ait dava dosyasının Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nın 19/11//2018 tarih ve 2018/92500 sayılı ihbarnamesiyle Dairemize gönderilmekle incelendi:
MEZKUR İHBARNAMEDE:
Dosya kapsamına göre, mahkemece sanığın kovuşturma aşamasında savunmasının usulüne uygun şekilde tespit edilmediğinin anlaşılması karşısında; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 195. maddesindeki istisnaî durumlar dışında sanığın savunması alınmadan mahkûmiyet hükmü kurulmasının mümkün olmadığı gözetilmeden, savunma hakkı kısıtlanmak suretiyle yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmediğinden 5271 sayılı CMK’nın 309. maddesi uyarınca anılan kararların bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunmuştur.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nın düzenlediği tebliğnamedeki düşünce yerinde görüldüğünden; Hırsızlığa teşebbüs suçundan sanık ... hakkında İstanbul 32 Asliye Ceza Mahkemesi"nin 03/10/2017 tarih, 2017/234 Esas ve 2017/412 Karar sayılı kararının CMK"nın 309/3. maddesi gereğince BOZULMASINA, müteakip işlemlerinin mahallinde mahkemesince yerine getirilmesine, evrakın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına tevdine 27/12/2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.