MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

DAVA : Davacı, fazla mesai ücreti, yol ücreti, izin ücreti, yemek ücreti, ulusal bayram ve genel tatil ücreti, elbise yardımından kaynaklı hakediş alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, davalıya ait işyerinde elektrik teknisyeni olarak çalışırken iş sözleşmesinin işverence fesh edildiğini, işyerinde haftada en az 25 saat fazla mesai yaptığını, her öğlen yaklaşık yarım saat kadar mesai yaptırıldığını, davalının ücretli izin günlerinde yemek ücretini ödemekten kaçındığını, son aya ait yol ücretinin ödenmediğini, dini ve resmi bayramlarda dönüşümlü olarak çalıştırıldığını, hak edişlerinin kendisine eksik ödendiğini, fazla mesailerin kanuna uygun olarak ödenmediğini ileri sürerek fazla çalışma, bir kısım yemek ücreti ve yol ücreti, ulusal bayram ve genel tatil alacakları ile elbise yardımı alacağının tahsilini istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davacının çalıştığı süre içinde fazla mesai, hafta sonu çalışması, ulusal bayram-genel tatil çalışması vs. yaptığı zaman ise buna yönelik ücretlerini tam ve eksiksiz olarak aldığını, diğer taleplerinin de yersiz olduğunu, bir hak ve alacağı olmadığını, zamanaşımı süresinin de dikkate alınması gerektiğini savunarak, davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, asıl ücrete ek olarak ve bazı vesilelerle verilen özel bir ücret olan ikramiyenin her ay ve düzenli olarak ödenmiş olması nedeniyle ikramiye adı altıda yapılan ödemenin asıl ücreti içinde kabul edilmesi gerektiği, ikramiye adı altında ödenen kısım hariç tutularak geri kalan ücret üzerinden fazla mesailer hesaplanıp ödendiğinden davacıya yapılan fazla mesai ve genel tatil ödemelerinin noksan olduğu, bunların yanında davacının yol ücret ile giyecek yardımı alacağı olduğu, gerekçesi ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı taraflar temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
Anayasanın 141 inci maddesi uyarınca, yargı kararlarının gerekçeli olarak yazılması gerekir. Bu husus 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun 297 nci maddesinde de hüküm altına alınmıştır. Anılan anayasal ve yasal düzenlemeler gereğince yargıcın, tarafların iddia ve savunmalarının özetini, anlaştıkları ve anlaşamadıkları hususları, çekişmeli vakıalar hakkında toplanan delilleri, delillerin tartışılması ve değerlendirilmesini, sabit görülen vakıalarla bunlardan çıkarılan sonuç ve hukuki sebepleri kararda göstermesi zorunludur. Maddi olgularla hüküm fıkrası arasındaki hukuki bağlantı da ancak bu şekilde kurulabilecek, ayrıca yasal unsurları taşıyan bu gerekçe sayesinde, kararların doğruluğunun denetlenebilmesi mümkün olacaktır (Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 26.05.2008 gün ve 2007/20517 Esas, 2008/12483 Karar sayılı ilamı).
Somut olayda, karar gerekçesi taraflar arasındaki uyuşmazlıkla ilgili bulunmadığı gibi hüküm kısmında mahkemece itibar edildiği anlaşılan bilirkişi raporundaki tespitlerden de farklı tespitler içermektedir. Karar bu anlamda gerekçesizdir.
Anayasanın 141 inci maddesi ile Hukuk Muhakemeleri Kanununun 297 nci maddesine uygun gerekçe taşımayan kararın bozulması gerekmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, bozma sebebine göre sair temyiz itirazlarının bu aşamada incelenmesine yer olmadığına, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 04/05/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.