Tehdit ve yasak silah taşıma suçlarından Bakırköy 13. Asliye Ceza Mahkemesinin 29.04.2009 tarih ve 2008/396 esas, 2009/363 sayılı kararıyla 1 yıl 8 ay hapis ve 10 ay hapis cezalarına hükümlü ...’ın, tahliye tarihinden cezasının koşullu salıverilme tarihine kadar olan kısmının denetimli serbestlik tedbiri uygulanmak suretiyle infazına dair Kartal İnfaz Hakimliğinin 13.04.2012 tarihli ve 2012/308-317 sayılı kararından sonra Bakırköy Cumhuriyet Başsavcılığının, hükümlünün başka suçtan dolayı cezasının infazına başlanması nedeniyle denetimli serbestlik tedbiri kararının kaldırılması ve hükümlünün kapalı cezaevine iadesi talebinin usulden reddine ilişkin Bakırköy 1. İnfaz Hakimliğinin 20.04.2012 tarihli ve 2012/185-196 sayılı kararına karşı yapılan itirazın reddine dair Bakırköy 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 18.06.2012 tarihli ve 2012/989 değişik iş sayılı kararını kapsayan dosya incelendi.
İstem yazısında; “Dosya kapsamına göre, Bakırköy Cumhuriyet Başsavcılığının, hükümlünün başka suçtan dolayı cezasının infazına başlanması nedeniyle denetimli serbestlik tedbiri kararının kaldırılması ve hükümlünün kapalı cezaevine iadesi talebi üzerine 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun"un 105/A maddesi 7. fıkrasının (c) bendine göre, işin esasına girerek talebin kabulü veya reddi şeklinde bir karar vermesi gerekirken usulden reddetmesi karşısında itirazın bu yönden kabulü yerine yazılı şekilde reddine karar verilmesinde isabet görülmemiştir.” denilmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
I-Olay:
Sanığın Bakırköy 13.Asliye Ceza Mahkemesinin 29.4.2009 tarih ve 2008/396-2009/363 sayılı kararı ile annesini tehdit etmekten 5237 sayılı TCK.nın 106/2-a, 62.maddeleri uyarınca 1 yıl 8 ay ve yasak silah taşımak suçundan 6136 sayılı Kanunun 13/1, 62 maddeleri uyarınca 10 ay hapis ve 500 TL adli para cezasıyla cezalandırılmasına karar verildiği. Bu kararın temyiz edilmeksizin 7.5.2009 tarihinde kesinleştiği ve 23.10.2010 tarihinde cezanın infazına başlandığı, Kartal İnfaz Hakimliğinin 13.4.2012 tarih ve 2012/308-317 sayılı kararı ile 5275 sayılı Kanunun geçici 3.maddesi gereğince hükümlünün cezasının koşullu salıverme tarihine kadar olan kısmının denetimli serbestlik tedbiri uygulanmak suretiyle infazına ve bu cezadan tahliyesine karar verildiği, bu karar üzerine sanığın Bakırköy Denetimli Serbestlik Şube Müdürlüğünün kontrolünde kamuya yararlı işte çalışmaya başladığı, bu arada sanığın kardeşini öldürmeye teşebbüs suçundan Bakırköy 10.Ağır Ceza Mahkemesinin 2008/20-2010/288 sayılı kararıyla 16 yıl 8 ay hapis cezasıyla cezalandırılmasına ilişkin hükümlünün infazına başlandığı ve bu nedenle C.Savcısı tarafından 20.4.2012 tarihinde Denetimli Serbestlik Kararının kaldırılmasının istendiği, bu istem üzerine Bakırköy İnfaz Hakimliğinin 20.4.2012 tarih ve 2012/185-196 sayılı kararı ile “bu aşamada isteme konu talebin Bakırköy 1.İnfaz Hakimliğinin verebileceği kararlar niteliğinde bulunmadığından alınan istemin usulden reddine” karar verildiği, bu karara aynı tarihte C.Savcısı tarafından itiraz edildiği, itirazı inceleyen Bakırköy Ağır Ceza Mahkemesinin 18.6.2012 tarih ve 2012/989 sayılı kararı ile Bakırköy 1.İnfaz Hakimliğinin itiraza konu kararında bir isabetsizlik bulunmadığından itirazın reddine karar verildiği anlaşılmıştır.
II- Kanun Yararına Bozma İstemine İlişkin Uyuşmazlığın Kapsamı:
5275 sayılı Kanun’un Geçici 3. Maddesi uyarınca verilen denetimli serbestlik kararının hangi mahkemece kaldırılması gerektiğine ilişkindir.
III- Hukuksal Değerlendirme:
5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun’un 5/4/2012 tarih ve 6291sayılı Kanun’un 2. maddesiyle eklenen Geçici 3. maddesinde “ (1) Bu maddenin yürürlüğe girdiği tarih itibarıyla koşullu salıverilmelerine bir yıldan az süre kalan;
a) Açık ceza infaz kurumunda bulunan,
b) Kapalı ceza infaz kurumunda bulunup da açık ceza infaz kurumuna ayrılma şartlarını taşıyan,
iyi hâlli hükümlülerin talepleri hâlinde, cezalarının koşullu salıverilme tarihine kadar olan kısmının denetimli serbestlik tedbiri uygulanmak suretiyle infazına karar verilebilir.
(2) Koşullu salıverilmelerine bir yıl kala açık ceza infaz kurumuna ayrılma hakkını kazanan hükümlüler, bu infaz usulünden en fazla altı ay süreyle yararlanırlar.
(3) Bu maddenin yürürlüğe girdiği tarih itibarıyla 105 inci maddenin dördüncü fıkrası hükmüne göre mahkûmiyet sürelerinin geriye kalan yarısı kamuya yararlı bir işte çalışmak suretiyle infaz edilmekte olan hükümlüler hakkında aşağıdaki şekilde işlem yapılır:
a) Koşullu salıverilme süresini tamamlamayanların cezalarının infazına 105/A maddesi hükümleri uyarınca devam olunur.
b) Koşullu salıverilme süresini tamamlayanların infaz dosyası 107 nci ve 108 inci maddeler uyarınca işlem yapılmak üzere ilgili mahkemeye gönderilir.” hükmü düzenlenmiştir. Yine aynı Kanun’un 105/A. maddesinin 7. fıkrasında “(7) Hükümlü hakkında;
a) İşlediği iddia olunan başka bir suçtan dolayı 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 100 üncü maddesinde sayılan nedenlerle tutuklama kararı verilmesi,
b) Denetimli serbestlik tedbiri uygulanmaya başlanmasından önce işlediği iddia olunan ve cezasının üst sınırı yedi yıldan az olmayan bir suçtan dolayı soruşturma veya kovuşturmaya devam edilmesi,
c) Denetimli serbestlik tedbiri uygulanmaya başlandıktan sonra işlediği iddia olunan ve cezasının alt sınırı bir yıl veya daha fazla olan kasıtlı bir suçtan dolayı soruşturma veya kovuşturma başlatılması,
hâlinde, denetimli serbestlik müdürlüğünün talebi üzerine, infaz hâkimi tarafından, hükümlünün kapalı ceza infaz kurumuna gönderilmesine karar verilir. Hükümlü hakkında soruşturma sonucunda kovuşturmaya yer olmadığı veya kovuşturma sonucunda beraat, ceza verilmesine yer olmadığı, davanın reddi veya düşme kararı verilmesi hâlinde, hükümlünün cezasının infazına denetimli serbestlik tedbiri uygulanarak devam olunmasına infaz hâkimi tarafından karar verilir.”
Bu hükümler birlikte değerlendirildiğinde, denetimli serbestlik kararı verildikten sonra bu kararın herhangi bir nedenle geri alınması gerektiğinde, bu kararın da denetimli serbestlik kararını veren mahkeme tarafından alınacağı görülmektedir.
İncelenen dosyada; Hükümlü hakkında Kartal İnfaz Hakimliği tarafından 5275 sayılı Kanun’un Geçici 3. maddesi uyarınca verilen denetimli serbestlik koşuluyla hükümlünün tahliyesine ilişkin kararın, ancak bu mahkeme tarafından verilecek bir kararla kaldırılması olanaklı bulunduğundan ve bu kararın Bakırköy İnfaz Hakimliği tarafından verilmesi mümkün olmadığından, Bakırköy 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 18.06.2012 tarih ve 2012/989 değişik iş sayılı kararında herhangi bir hukuka aykırılık bulunmamaktadır.
IV- Sonuç ve Karar:
Yukarıda açıklanan nedenlerle;
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının düzenlediği tebliğnamedeki düşünce yerinde görülmediğinden, CMK"nın 309. maddesi koşullarını taşımayan KANUN YARARINA BOZMA İSTEĞİNİN REDDİNE, 16/01/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.