MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık, silahla tehdit
HÜKÜM : 1-TCK"nın 157/1, 62, 52/2 ve 51/1-3. maddeleri gereğince mahkumiyet
2-Silahla tehdit suçundan hükmün açıklanmasının geri bırakılması

Sanığın dolandırıcılık suçundan mahkumiyetine ilişkin hüküm ile silahla tehdit suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair karar, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
5271 sayılı CMK"nın 253/3. maddesi gereğince dolandırıcılık suçunun uzlaşmaya tabi olmayan silahla tehdit suçu ile birlikte işlenmesi nedeniyle, uzlaşma kapsamında olmayacağı belirlenerek yapılan incelemede;
1-Silahla tehdit suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararın incelenmesinde;
5271 sayılı CMK"nın 231. maddesine göre verilen ve davayı sonuçlandırıcı nitelikte olmayan "hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına" ilişkin karara karşı aynı kanunun 231/12. maddesine göre itiraz yolu açık olup temyiz olanağı bulunmadığından 5271 sayılı CMK" nın 264. maddesi uyarınca kabul edilebilir bir başvuruda kanun yolunda merciin belirlenmesinde yanılma, başvuranın haklarını ortadan kaldırmayacağından temyiz dilekçesinin itiraz dilekçesi olarak kabulü ile görevli ve yetkili ilk derece mahkemesince itiraz konusunda inceleme yapılması için, dosyanın incelenmeksizin iade edilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
2-Dolandırıcılık suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün incelenmesinde;
Sanığın fikir ve eylem birliği içinde hareket ettiği annesi ..."ün, katılanı evlenme vaadiyle aldatmak suretiyle ziynet ve giyim eşyaları aldırdıktan sonra, katılanla birlikte bir lokantada oturdukları sırada, sanık ..."ın arabayla lokantanın önüne geldiği ve annesini telefon ile arayıp dışarı çağırdığı, ..."ün ve yanında bulunan temyiz dışı ..."nın dışarı çıkması üzerine onları araca bindirip hızla olay yerinden uzaklaştığı anlaşılmakla; eylemin basit dolandırıcılık suçunu oluşturduğunu takdir eden mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiş; katılanın zararının giderilmemesi nedeniyle hükmün açıklanmasının geri bırakılması hükümlerinin uygulanma şartları oluşmadığından, bu yönde bozma talep eden tebliğnamedeki düşünceye iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın bir nedene dayanmayan temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Hapis cezası alt sınırdan tayin olunduğu halde, ayrıca yasal ve yeterli gerekçe gösterilmeden aynı gerekçeyle adli para cezasına esas alınması gereken tam gün sayısının alt sınırdan uzaklaşılarak tayini suretiyle çelişkiye düşülmesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak, yeniden yargılanmayı gerektirmeyen bu hususta, aynı kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden, hüküm fıkrasından adli para cezasına ilişkin sırasıyla "30 gün", “25 gün” ve “500 TL" adli para cezası terimlerinin tamamen çıkarılarak, yerlerine sırasıyla "5 gün", “4 gün” ve "80 TL" adli para cezası ibarelerinin eklenmesi suretiyle, hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 28/02/2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.